راهبرد علمی برنج خالی یا شهد آسمانی؟!

به نظر می رسد این روزها مردم از هر دوره دیگری حرف گوش تر شده اند و توصیه های علمی را به جان می خرند و اگر نوسانات نرخ طلا اجازه بدهد آن را با آب طلا بر سر در خانه های اجاره ای شان هم می نویسند. حالا می خواهد جملات انگیزشی آنتونی رابینز و اشعار تحریف شده حسین پناهی باشد و یا توصیه ها و افاضات علمی و راهبردی نماینده مجلس و کارشناس رسانه ملی ... مشت نمونه خروار توصیه کارشناس چاق و چله و تپل رسانه ملی که مردم را به خوردن برنج خالی دعوت کرده بود... این توصیه تا جایی مورد استقبال قرار گرفت و خلق الله راهبرد برنج خالی مشارالیه  آویزه گوش و نصب العین قرار دادند که سرانه مصرف گوشت از 122 کیلوگرم در دوران جنگ به شش هفت کیلو در سال رسید! هر چند عده ای پا را فراتر گذاشته و در صدد هستند همان برنج خالی را هم که بعضی ارقام آن به کیلویی 80 هزار تومان رسیده از سفره خانوار حذف کنند.

فرشاد مومنی اقتصاددان گفت: «آیا شهروندان گرامی و حکومتگران می‌دانند که در بدترین سال‌های جنگ بر اساس گزارش‌های رسمی بانک مرکزی و مرکز آمار، خانواده‌های این مملکت سالانه ۱۲۲ کیلو گوشت قرمز مصرف کرده اند و این میزان الان به ۶ تا ۷ کیلو در سال رسیده است؟ واقعا شما این‌ها را می‌خواستید؟ این میزان سهل انگاری و بی توجهی نسبت به سیاست‌های تورم زا و توسل کردن به پنهان کاری و فریب و بازیچه رباخوارهاو دلال‌ها شدن برای حکومت چه عاقبتی را پیش خواهد آورد؟» ( نقل از سایت انتخاب)

البته آقای مومنی کمی پیاز داغش را زیاد کرده و اوضاع چندان هم بغرنج نیست. 

حالا کی نوبت به حذف زعفران و لبنیات و میوه و نخود لوبیا و سایر اقلامی می رسد که نه تنها برای بدن ضرورتی ندارند، بلکه باعث چاقی و سرطان و هزار درد و مرض دیگر می شوند، خدا می داند! 

هر چند با افزایش نجومی قیمت ها دیگر نیازی به جملات انگیزشی و توصیه کارشناس و نماینده نیست و خود به خود برخی اقلام از سبد خانوار برچیده شدند و خود خانواده ها به مضر بودن آنها پی بردند.

با این حال باز جای شکرش باقی است که افزایش قیمت های اخیر ربطی به سوء مدیریت، داستان حباب، تحریم، جنگ اقتصادی، مدیران خسته و پیر و پاتال و ... ندارد و قطعاً مربوط به تنش مذاکرات و کارخرابی برخی مدیران نفوذی دولت قبلی است که هنوز کلید را به مدیران جدید تحویل نداده اند!

فقط خدا کند این لابلا روابط ما با هندوستان زیاد حسنه نشود که مجبور شویم شبیه به «پراهلاد جانی» مرتاض هندی که هفتاد سال چیزی نخورده، ما هم از شهد آسمانی تغذیه کنیم! خدا به خیر بگذراند...