طنز نوشته های اجتماعی
ارسال فایل نشریه به ایمیل بنده مستدعیست. با تشکر hajsaeidi@gmail.com
طنز نوشته های اجتماعی
ارسال فایل نشریه به ایمیل بنده مستدعیست. با تشکر hajsaeidi@gmail.comدرباره من
«وحید حاج سعیدی» یکی از روزنامه نگاران و طنزپردازان کشور است که در سالهای اخیر نوشتههای زیادی از ایشان در جراید کشور به چاپ رسیده است.
ادامه در لینک زیر https://newpress.blogsky.com/1393/08/05/post-13/
ادامه...
مالیات با طعم اجاره نامه!
باسمه تعالی
مالیات با طعم اجاره نامه!
اینکه پرداخت مالیات از کی و چه زمانی آغاز شده و اولین کسی که مالیات پرداخت کرد چه کسی بود ما دقیقاً خبر نداریم ولی بر اساس گزارشات موجود ظاهراً اخذ مالیات در زمان انسان های اولیه که گروه های اجتماعی کوچک تر از زمان حال بوده اند ، به صورت نقدی وجود نداشته اما هر فرد به طور مستقیم در انجام کارهای عمومی جامعه مشارکت داشته است. اولین اسناد رویت شده در مورد مالیات اسنادی است که بر روی لوح های فلزی سومری حک شده اند .هر چند در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست و بدون شک پرداخت مالیات در نهایت به نفع خود ملت است ولی ما این وسط متوجه نشدیم چرا فقط باید مالیات کارمندان روی حساب و کتاب باشد و مابقی مالیات شان باید با هزار «ان قلت» و «اما و اگر» باشد. نمونه اش همین مربیان فوتبال وطنی و غیر وطنی که باشگاه ها یا فدراسیون پرداخت مالیات شان را تقبل می کنند و صدای کسی هم در نمی آید و اگر در می آید چندان رسا نیست! البته بامزگی ماجرای پرداخت مالیات برخی صنوف هم کمتر از داستان فوتبالیست ها نیست. معاون سازمان امور مالیاتی اعلام کرد: «میانگین مالیات ابرازی طلافروشان در شش ماهه اول سال حدود 750 هزار تومان برای هر واحد در هر دوره مالیاتی بوده است که به نظر می رسد، رقم ابراز شده کمتر از مبلغ واقعی باشد!» به نقل از جراید
البته داستان مالیات به اینجا ختم نمی شود و چهار نفر هم که تمایل دارند مالیات شان را سر موعد پرداخت کنند، سنگ هایی جلوی پایشان انداخته می شود در حد سنگ هایی که پارسال سیل دهانه محمد آباد با خودش آورده بود. این هوا... نمونه اش داشتن اجاره نامه رسمی و محضری. البته انعقاد قرارداد اجاره نامه برای ملکی که فرد مالک آن نیست، امری لازم است ولی ظاهراً اگر این ملک مشاع باشد، فرد باید هنگام پرداخت مالیات با تمام شرکاء قرار داد اجاره محضری تنظیم کند. یعنی اگر خدای ناکرده ملکی به صورت «لیزینگی» یا همان «بازار خرید اعتباری ملک» توسط عده ای خریداری شده باشد و سهم هر کس مثلاً یک دهم دانگ باشد مستاجر باید 60 اجاره نامه محضری تحویل اداره مالیات بدهد!
علی ای حال از آنجایی که نیت ما از نوشتن این مطالب خیر است و کلاً به دنبال بهبود امورات هستیم چند توصیه مالیاتی ارائه می کنیم:
الف) سرشکن کردن مالیات: معاون سازمان امور مالیاتی چندی پیش فرموده بودند از بین 4 تا 6 میلیون شغل آزاد، تنها 495 هزار نفر مالیات پرداخت می کنند. ما پیشنهاد می کنیم حالا که مالیات کارمندان سر ساعت و قبل از اینکه حقوق به دستشان برسد برداشته می شود، دولت کلاً بی خیال مالیات اصناف شود و مالیات این 495 هزار نفر هم سر شکن شود بین کارمندان... باور کنید رقمی نمی شود!
ب) مالیات اختیاری: از آنجایی که گرفتن مالیات از سایر اقشار دردسر ها و گرفتاری های خاص خودش را دارد و به شیکی و سادگی اخد مالیات از کارمندان نیست، پیشنهاد می شود جلوی در ادارات مالیات یک کارت خوان قرار دهند و صاحبان اصناف همه ساله تا قبل از 31 تیر با توجه به در آمد و وسع شان در صورت صلاحدید(!) کارت بکشند و مالیات پرداخت کنند. البته اگر از این سامانه های ستاره دار هم اختراع شود بد نیست. مثلاً # خیرشو بینی * مبلغ مالیات *495*
ریزگرد ها را دریابیم!
باسمه تعالی
ریزگرد ها را دریابیم!
در تاریخ آورده اند ( حالا از کدام کشور آورده اند و امضای طلایی کدام مسئول پای بار نامه بوده است، زیاد مهم نیست!) روزی پرنده ای در آسمان ]روم به دیوار، عصاره افسنطین به روتون[ خودش را راحت کرد و برای مردی که در محدوده راحت طلبی پرنده در حال عبور بود، گرفتاری پیش آورد. اما این بنده خدا به جای ناراحتی و ناسزا گفتن به پرنده، به هم بافتن زمین و زمان، ربط دادن موضوع به تحریم ها و سایر مسائل حاشیه ای، خدا را نیز شاکر شد که گاو ها بال ندارند! پرنده هم که رفتنی است؛ این را همه می دانند و تعقیب قضایی آن امکان ندارد.
حالا هم حکایت ریز گرد ها در برخی استان های جنوبی کشور است که خلق الله مدعی هستند نفس شان را بند آورده اند. برادر من، بزرگوار... اگر به جای ریز گردها از کشور همسایه سنگ و کلوخ می بارید، چاره چه بود؟ چهار تا کیسه ریزگرد که باد با خودش آورده است این همه جار و جنجال و های و هوی ندارد! از قدیم هم گفته اند باد آورده را باد می برد. حالا اگر باد نبرد، دو روز دیگر باران می آید و همه جا می شوید مثل روز اول تر و تمیز... البته به این بدان معنی نیست که مسئولان بلاتشبیه چشم شان را روی ریز گرد ها بسته اند و در این خصوص اظهار نظر نمی کنند و بی خیال همایش و سمینار شده اند. قطعاً اینطور نیست چرا که در هفته گذشته سرکار خانم ابتکار در خصوص ریز گرد ها افاضات نموده اند که مردم باید با ریزگرد ها کنار بیایند. هیچ مسئولی نمی تواند قول برطرف شدن آنها را بدهد. مردم باید با مشکل ریز گرد ها کنار بیایند! (به نقل از روزنامه جوان – 16 اردیبهشت 94)
ملاحظه فرمودید. البته گمان نکنید که ایشان خدای ناکرده نفسشان از جای گرم بلند می شود و مثل ما شمالی ها اکسیژن خالص و صد در صد طبیعی لیتری 4 هزار تومان به شش هایشان می زنند و مصداق این ضرب المثل شده اند که « خودم جا، چهارپایم جا، زن صاحبخانه خواه بزا، خواه نزا» نه آقا جان؛ این بندگان خدا هم سال هاست گرفتار آلودگی هوای تهران هستند و دو لیتر هوا تنفس می کنند، چهارصد گرم سرب به بدن شان اضافه می شود و سایر مواد شیمیایی ...
بنابراین اینکه فرموده اند با ریز گرد ها کنار بیائید، قطعاً خاستگاه علمی دارد و بر پایه تحقیقات و مطالعات فنی بیان شده است. چرا که با وجود مشخص بودن منشاء آلودگی هوا و داخلی بودن آن( خدا شکر در این مورد استثنائاً خبری از عزیزان چینی نیست و محصول صد درصد داخله است!) هنوز کسی نتوانسته حریف آن شود، ریز گردها که جای خود . تازه منشاء شان هم که خارجی است. بنابراین اگر دور روز دیگر مسئولی آمد و گفت: باید ریز گرد ها را دریابیم و یا باید با آنها همدردی کنیم، زیاد تعجب نکنید!
فقط ما این نکته را می دانیم که اگر جناب عبدولی بعد از ناداوری در بازی های آسیایی اینچئون باز هم کشتی را ادامه داد و الان هم به ایشان دیپلم بازی منصفانه را دادند، باید به این مردم لیسانس یا حتی فوق لیسانس بازی منصفانه را داد، چون خدا وکیلی همه مدل گرفتاری را تحمل می کنند ولی باز هم در صحنه حضور دارند و خم به ابرو نمی آورند. انصافاً مردم نازنینی داریم و حق شان این نیست و به قولی «با پری در شیشه‌کردن دیو را انصاف نیست.» پدرام باشید...