شبیه سازی مرگ

باسمه تعالی

شبیه سازی مرگ!

این طور که از شواهد و قرائن بر می آید مرگ با هیچ احدی الناسی شوخی ندارد و از درویش ستیهنده گرفته تا میلیاردر یارانه گیرنده روزی باید قبای مرگ را بر تن کنند و به قولی این شتری است که زنگ در همه را می زند! بدون شک یکی از آرزوهای دیرینه بشر هم این است که یک نفر از دنیای پسا مرگ خبر بیاورد تا خلق الله هوای کار خود را بیشتر داشته باشند. اما چه کنیم این یک کار میسر نیست و هر کس را علی الحساب داخل قبر خودش می گذارند! هر چند عده ای چنان از برنامه ها و آرزوهای دور و درازشان سخن به میان می آورند که گویی در طبیعت استثنا هستند و بلیط یک سره دنیا را گرفته اند. غافل از اینکه باجه صدور بلیط این سفر با آژانس های مسافرتی و ترمینال ها و فرودگاه ها تومنی هشت صنار تفاوت دارد و بی برو برگرد برای همه بلیط دو سره صادر می شود و به قولی « ز مادر همه مرگ را زاده‌ایم!» خیال تان تخت تخت...

با این وجود دانشمندان بیکار ننشسته اند و در این مورد نیز مختصر تحقیقات و برنامه هایی داشته اند که شاید مداقه در آنها در روند زندگی عده ای تاثیر داشته باشد. راستش را بخواهید کمتر کسی پیدا می شود که با شنیدن اسم بارسلونا به چیز دیگری به جز تیم فوتبال بارسلونا و مسی و ال کلاسیکو و سایر مخلفاتش فکر کند. اما این بار بر و بچه های واحد تحقیقات دانشگاه بارسلونا راجع به مرگ تحقیقاتی انجام داده اند. اصل خبر به روایت جراید:

محققان دانشگاه بارسلونا برای اولین ‌بار با استفاده از واقعیت مجازی موفق به شبیه‌سازی شرایط مرگ شدند.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، بسیاری از افراد حتی از فکر کردن به مرگ وحشت‌زده و از تصور اینکه یک روز باید این احساس دردناک را تجربه کنند بسیار نگران و افسرده می‌شوند.

محققان بر این باورند که با شبیه‌سازی شرایط مرگ و مشاهده بدن از خارج از جسم می‌توان به افراد کمک کرد که با مرگ کنار بیایند. فناوری واقعیت مجازی به فرد کمک می‌کند که با مشاهده جسم خود، حس ترس و نیستی ناشی از مرگ در وی کاهش یابد. عملکرد فناوری واقعیت مجازی در شبیه‌سازی مرگ با فریب مغز آغاز می‌شود. در این مرحله مغز انسان در شرایطی قرار می‌گیرد که احساس می‌کند بدن مجازی واقعی است و پس از آن احساس عجیب خروج از بدن در مغز ایجاد می‌شود. محققان پس از آزمایش این سیستم بر روی 32 بیمار دریافتند که شبیه‌سازی مجازی بدن بیماران در فناوری واقعیت مجازی سبب شد که جسم مجازی آنها همه حرکات بدن را تقلید کند. بنابراین پس از تغییر زاویه تصویر افراد احساس خروج از بدن را تجربه ‌کردند. نتیجه این آزمایش نشان داد که ترس از مرگ در گروه مورد آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است. ( همدان پیام)

ملاحظه فرمودید. البته به قول عمو سیفی ما در مملکت مان به این سوسول بازی ها نیاز نداریم. چرا که با هر بار مراجعه به بازار و تماشای قیمت ها یا ویراژ موتور سوران در پیاده رو ها و رانندگی عده ای در جاده های مملکت قبض روح می شویم و بالتبع این دم و دستگاه ها به کار ما نمی آید. با این وجود عجالتاً پیشنهاد می شود دولت چند دستگاه از این سیمیلاتور ها یا شبیه ساز های مرگ وارد کند تا افرادی که با کلاهبرداری، قاچاق کالا، اختلاس، دزدی های کلان، رانت خواری، زمین خواری و ... خون مردم را در شیشه کرده اند، نیم ساعت دنیای پس از مرگ را تجربه کنند، شاید به عقوبت کارشان فکر کنند و دست از تعرض به بیت المال بردارند. پیشنهاد دوم اینکه حالا که همشهری های جرالد پیکه و کاسیاس در بارسلونا ساخت شبیه ساز را دستور کار قرار داده اند، چند تا شبیه ساز مدیریتی هم بسازند تا افرادی که به پست های مدیریتی عادت کرده اند و ممکن است پس از اتمام دوران مدیریت شان یا آغاز بازنشستگی به استقبال پیش از موعد مرگ بروند و سکته کنند، با این دستگاه های شبیه ساز سالیان سال مدیریت کنند و خوش باشند! 

شورا

کاندیداتوری به وقت شوراها!

از خدا پنهان نیست از شما چه پنهان، موعد ثبت نام انتخابات شورا ها نزدیک است و جماعت کثیری از خلق الله کما فی السابق بر این باورند یگانه راه به منصه ظهور رساندن استعداد های بالقوه و توانمندی های شان، بلا شک ورود به عرصه خطیر شوراها و تکیه زدن بر صندلی چرمی این منصب است. فلذا عزم شان را جزم کرده اند تا با تمام قوا وارد گود شوند و به چوگان همت، گوی را از رقبا ببرند. بالاخره این همه دانشگاه در مملکت و مدارک ارشد و دکتری که دانشگاه آزاد سالی چند ده هزار فقره صادر می کند، باید یک جایی به کار آید! تبلیغات چهره به چهره و تلگرامی هم که به سلامتی از ماه ها قبل آغاز شده است؛ سلام و احوال پرسی ها کمی پر رنگ تر و غلیظ تر شده و دید و بازدید ها و رفت آمد ها هم بیشتر و منسجم تر...

البته این لابلا یک عده هم هستند که فکر می کنند اگر در انتخابات حضور پر رنگ نداشته باشند و کاندیدا نشوند، باید گواهی پزشکی یا یک سند محکمه پسند بابت عدم حضور ارائه کنند. به قول شاعر « به هر جا شود دود قلیان بلند ... سلام علیکم منم شاهسوند!»

علی ای حال ما به نظرات همه دوستان حتی عمو سیفی ( سرایدار مفخم مدرسه ما) که امسال هوس کاندیداتوری در شورا ها کرده، احترام می گذاریم و به آنها حق می دهیم. وقتی در پایتخت مملکت بازار رای آوردن سلبریتی ها داغ است و خواننده و هنر پیشه و کشتی گیر و ... منتخب مردم می شوند و به جای حل معضلات شهری ، وزن مدال هایشان را با وزن سایر اعضای شورا قیاس می کنند، خلق الله حق دارند با هر مدرک و تخصصی وارد کارزار شورا ها شوند و شانس شان را آزمایش کنند. خدا را چه دیدید شاید تَقی به توقی خورد و « همای اوج سعادت به دام شان افتد» و باقی داستان...

البته ما در ولایت مان سلبریتی نداریم که به جناب ایشان بر بخورد ولی تعداد شیفتگان خدمت و جمعیت مشتاقان کمک به توسعه و مدیریت شهری قابل توجه و چشمگیر است و بحمدالله در این مورد به خصوص به یک خود کفایی قابل قبولی رسیده ایم که به کوری چشم ترامپ هیچ ربطی هم برجام و اثرات آن ندارد!

فقط جسارتاً دوستانی که قصد کاندیداتوری در شوراهای اسلامی شهر و روستا دارند در جریان باشند جهت کسب آرای مردمی به ارائه پیشنهادات و طرح های سوفسطایی و ماوراء الطبیعه نظیر پیگیری اشتغال زایی و ریشه کن کردن بیکاری، تکمیل طرح های نا تمام، احداث راه آهن و فرودگاه و جاده، وام ازدواج جوانان، کاهش نرخ سود وام بانکی، تکمیل مسکن مهر و کلنگ زنی مسکن اجتماعی، احداث کارخانه و شهرک صنعتی، گاز کشی و آسفالت راه های روستایی ، مناطق آزاد، تبدیل کلان شهر به استان، شهر به کلان شهر، روستا به شهر، دهستان به بخش، سازمان به دهستان و ... در سخنرانی ها و تراکت های تبلیغاتی نیاز نیست. همین که دوستان قول بدهند «امورات و وظایف محوله به اعضای شوراهای اسلامی» را بر اساس اصل 100 تا 106 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در حد توان خودشان، ظرفیت و امکانات موجود و بودجه مصوب و اختصاص یافته، پیگیری و اجرا کنند، کفایت است! خیر از جوانی تان ببینید...