نماز هدیه معنوی خداوند به بشریت
یکی از چالش های اساسی بین مذاهب، ارتباط با خالق هستی است. ادیان مختلف راه های گوناگونی را برای اتصال به آفریننده آسمان ها و زمین نماز بیان کرده اند که در بسیاری از انها دشواری ها و سختی هایی نهان است. اما در بین ادیان الهی تنها دین اسلام است که بی تلکف ترین و ساده ترین راه ارتباطی با معبود را معرفی کرده است. بله نماز.... نماز را می توان اولین، مهم ترین، عمومی ترین و در یک کلام اساسی ترین طریقت خدا شناسی و ارتباط با معبود قلمداد کرد. سادگی و بی تکلف بودن این طریقت باعث شده تا انسان ها در زمان گرفتاری و غم به نماز روی بیاورند و با خدای خود راز و نیاز کنند. از سویی لذت ارتباط با خدا باعث می شود تا بندگان صالح در زمان خوشی و شادی نیز روی به خالق بی همتا آورده و نماز شکر به جای آورند.
داشتن ظاهری آراسته و تمیز در زمان ارتباط با خالق هستی، توجه به حضور در مکان مناسب و عدم پذریش نماز در مکان غصبی، دوری از زشتی ها و گناهان به واسطه پذیرش منویات نماز و دیگر اثرات مثبت این نیایش باعث شده تا نماز به یکی از محبوب ترین اعمال دینی تبدیل شود. نشاط روحی و جسمی و آرامش معنوی این راز و نیاز بی تکلف باعث شده تا حتی گناهکاران در اولین قدم بازگشت به سوی معبود، نماز را به عنوان اولین گام ، تجربه کنند.
جالب اینکه هر قدر نماز عارفانه تر و با حضور قلب بیشتری انجام شود، اثرات آن تا ساعت ها یا روز ها در وجود آدمی تجلی و ماندگاری دارد و در نوع نگاه ، رفتار و حتی کلام آدمی تاثیر گذار است.
در یک کلام نماز را می توان هدیه ای الهی برای نسل بشر و شاه کلید معراج انسان خاکی تا اعلی ترین درجات و جلسات دانست. بزرگان دین هم نماز را سدی در برابر گناهان، توشه مومنان در روز جزا، حصاری در برابر منکر و در یک کلام سیره اساسی پیامبران می دانند.