حتما پسته بخورید!

حتما پسته بخورید!

بی تردید ساخت برنامه های تلویزیونی ویژه کودکان و نوجوانان نیاز به دقت و مراقبت خاصی از نظر محتوی، ساختار، مفهوم و ... دارد تا علاوه بر جذب مخاطب به نوعی منجر به آگاهی بخشی و بالابردن سواد اطلاعاتی و عمومی نیز شود.

اما ظاهراً این رویکرد در رسانه میلی چندان طرفدار ندارد و راجع هر موضوعی می توان برنامه ساخت و روی آنتن برد.

هفته گذشته در برنامه تلویزیونی پهلوانان پویا که در شبکه پویا پخش می شود و مختص کودکان است مجری برنامه در یک توصیه بهداشتی و تغذیه ای اصرار داشت که بچه ها حتماً پسته بخورند و برای بهتر شدن طعم آن ، پسته را در آبلمیو و نمک تف دهند. در مصاحبه با چند نفر از کودکان نیز خوردن پسته با شیر یا خوردن پسته به عنوان میان وعده مورد تاکید و تائید قرار گرفت!

در این برنامه  سطحی و فاقد نیاز سنجی،کار تا جایی از خرک در رفت که فرزند بنده که دانش آموز کلاس سوم است زیر لب گفت پسته به این گرونی رو حالا چرا باید با شیر خورد؟!

در واقع دانش آموز کلاس سوم ابتدایی از موضوعیت نداشتن تبلیغ پسته گران قیمت در رسانه ملی مطلع است ولی نویسنده و تهیه کننده محترم این برنامه به این امر واقف نیستند که خرید هر عدد پسته نیاز به پرداخت بیش از 1000 تومان است ( هر کیلو پسته تقریبا 200 تا 240 عدد است) و پسته مرغوب به مرز هر کیلو 300 هزار تومان و بالاتر رسیده است!

شاید دستمزد ها و حقوق ها در رسانه ملی به قدری بالا است که خرید پسته 300 هزار تومانی برای دوستان طبیعی است و یا شاید هم  سواد رسانه ای گردانندگان و تهیه کنندگان این برنامه در سطحی است که برای ساخت یک برنامه نیازی به بررسی جوانب موضوع و ضرورت یا اهمیت طرح پیدا نمی کنند و هر چیزی که به ذهن شان رسید را روی آنتن می برند!

دردمندانه در حالی که در سایر کشورها آموزش سواد رسانه ای را که منجر به استقلال افراد کشف پیام‌های پیچیده‌ی موجود در محتوای تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها، مجلات، کتاب‌ها، بیلبوردهای تبلیغاتی، اینترنت و سایر رسانه‌های خواهند شد، از مدارس ابتدایی و حتی مهد کودک ها آغاز کرده اند، در کشور ما تهیه کنندگان برنامه ای رسانه ملی در هجی الفبای ساخت برنامه درمانده اند چه رسد به ساخت برنامه هایی که پیچیدگی داشته باشد و بتواند خیابان ها را خلوت کنند و ملت را از پای ماهواره و تلگرام و اینستاگرام پای جعبه جادویی میخکوب کند!

شاید سال ها زمان نیاز باشد که متولیان آموزش کشور در یابند که مدرسه جای درس خواندن و تلویزیون سرگرم خانه نیست و باید از ظرفیت هر پایگاه و جایگاه درست و صحیح استفاده کرد. تهیه کننده ای که مخاطبش دانش آموز مدارس غیر انتفاعی با شهریه های چند میلیونی است قطعاً در نوشتن برنامه هایش، نوع تغذیه و احوالات آن قشر را مورد مداقه قرار می دهد. علی ای حال همین در رسانه ملی طرز نگهداری از سگ و گربه و سایر حیوانات آموزش داده نمی شود ، جای شکرش باقیست و پرچم این رسانه بالا است!