صنعتی به نام خانه خالی داری

این قضییه مالیات گرفتن از خانه های خالی هم کم کم دارد جدی می شود و مشاهدات میدانی و گزارشات خیابانی حاکی از کیسه کردن ماست های بدون پالم توسط عده ای از شهروندان است. در عصر حاضر معادلات و فرضیه های اجتماعی در خصوص نیاز های اولیه بشر به هم خورده است و دیگر هیچ چیز سر جایش نیست و این موضوع در قبال مسکن هم صدق می کند. به قول شاعر «ای قطار، راهت را بگیر و برو ... (با مالچ پاشی های انجام شده و زیتون کاری رو دامنه کوه،) دیگر نه کوه توان ریزش دارد و نه ریزعلی پیراهن اضافه؛ دیگر هیچ چیز مثل سابق نیست!» در واقع این روز ها علاوه بر نیاز به خوراک ، پوشاک و مسکن ، اینترنت هم به نیاز های اولیه بشر اضافه شده است و کاربرد و دلایل به کار گیری این نیاز ها هم با گذشته تفاوت معناداری پیدا کرده است و متاسفانه این تغییر کاربری بین بدون پرداخت یک ریال عوارض و عقب نشینی صورت گرفته است و شهرداری این وسط چیزی کاسب نشده است! این روزها بسیاری از مردم از پوشاک برای پوشش بدن یا در امان ماندن از سرما استفاده نمی کنند و مسکن هم تقریباً همین حالت را دارد. چون اگر قرار بود مسکن برای سکنی گزیدن و احساس آرامش خریداری یا ساخته شود، یک مسکن کافی بود و به قول شاعر «یکی خانه بودش چو خرم بهار»ولی در حال حاضر تعداد املاک عده ای از تعداد سیم کارت های موجود در داشبورد خودرویشان بیشتر است!

اما این بار ظاهراً دولت عزمش را جزم کرده تا این غائله را بخواباند و همانگونه که نشان داد در حذف یارانه افراد مرفه با کسی شوخی ندارند، این بار هم دوستان مصمم هستند تا خانه های خالی را شناسایی و با اخذ مالیات تپل از مالکین صنعت «خانه خالی داری» را برای همیشه خانه نشین کنند و ملت به اندازه نیاز شان خانه بخرند.  اما ماجرای شناسایی خانه های خالی هم خودش داستانی دراد. از یک سو حجب و حیای دولت که سرک کشیدن به خانه های مرم یا حساب های بانکی را صلاح نمی بیند و از سوی دیگر تعداد بالای خانه های خالی باعث شده تا دولت از راهکار های دیگری برای تحقیق و تفحص در این استفاده کند. بله درست حدس زدید. بررسی میزان مصرفی آب و برق و گاز و ... به همین خاطر است که عده ای در تهران شیر های آب را باز می گذارند و در خانه های خالی شان لامپ پر مصرف روشن می کنند. حالا متوجه شدید که چرا سرانه مصرف آب در تهران  به 295 لیتر بابت هر نفر رسیده است. دوستان شیر های آب را باز گذاشته اند وگرنه با مصرف این حجم آب تا الان باید نصف تهرانی می ترکیدند!

علی ای حال با وجود درایت دوستان و عزیزان در شناسایی خانه های خالی و اخذ مالیات از این واحد ها، ما نیز به نیت ثواب ، نخودی در این دیگ می اندازیم شاید در این میانه یکی کارگر شود شاید هم سرکارگر یا پیمانکار خدا را چه دیدید!؟

پیشنهاد می شود به منظور حل معضل خانه های خالی، دولت با در نظر گرفتن جمیع شرایط از تمکن مالی گرفته تا تعداد شلوار برخی آقایون(!) تعداد خانه های مورد نیاز برای یک شخص را مشخص کند و بیشتر از آن را منوط به پرداخت مالیات به اندازه نصف قیمت ملک مذکور کند. با این شیوه هم قیمت مسکن با رکود مواجه می شود و هم دیگر کسی هوس «خانه خالی داری» نمی کند!