بدهکار

هایپر بدهکاران بانکی !

این روز ها در کنار مشکلات اقتصادی پیش آمده برای مردم، معوقات بانکی هم گازش را گرفته اند و بدون اینکه نگاهی به اطراف شان بیاندازند، تخت گاز رو به جلو در حرکتند تا جایی که چندی قبل سخنگوی محترم دستگاه قضا نیز به ضرورت جلوگیری از تخلفات در مبداء اشاره کرد و از میزان بالای حجم معوقات و عدم پیگیری برخی بانکها گلایه کرد.

هر چند در سال های اخیر فرمت و ساختار خیلی مقولات تغییر پیدا کرده است، ولی خدا وکیلی تغییر در ساختار اقتصاد مملکت و برخی امورات نظیر اختلاس، وام های بدون ضمانت و وثیقه و عدم پرداخت اقساط با وجود تمکن مالی و ... خیلی نوبر است. به عنوان مثال در رویکرد جدید بدهکاران بزرگ بانکی تبدیل به اَبر بدهکار شده اند و شاید اگر با همین فرمان پیش برویم در آینده شاهد «هایپر بدهکار» و کلماتی از این دست هم باشیم.

هر چند ما شخصاً به زخارف دنیا و مادیات تیپا زده ایم و از مال دنیا فقط 23 تا دفترچه بانکی و 18 تا کارت اعتباری داریم که سرجمع موجودی آنها به 400 هزار تومان هم نمی رسد ولی این دلیل نمی شود نسبت به بیت المال بی تفاوت باشیم و دست روی دست بگذاریم تا مطالبات معوق بانکها روز به روز مثل قراردادهای فوتبالی ها بالا برود.

فلذا در راستای رسالت فرهنگی که در وجودمان نهادینه شده و جا خوش کرده است]آن هم بدون پرداخت اجاره[ و انتظاری که جامعه  از ما دارد، رهنمودهای تیتانیوم بار و مبتنی بر تجارب مان را در خصوص دریافت مطالبات معوق از ابر بدهکاران بانکی ارائه می کنیم:

الف) راه اندازی کمپین« من قسط می دهم»: همانگونه که مستحضرید الان در بیشتر کشور ها و حتی کشور خودمان انواع و اقسام کمپین راه افتاده است که خودتان بهتر در جریان هستید مگر اینکه موبایل تان مثل موبایل بنده نوکیا چراغ قوه باشد و در هفت دنیای مجازی یک فرند رکوئست نداشته باشید. به عنوان  مثال کمپین«پاهاتو جمع کن» که در برخی کشور های اروپایی راه افتاده است، نوعی درخواست است تا ملت علی الخصوص برخی آقایان را در اتوبوس و مترو، تشویق کنند پاهایشان را جمع کنند و مثل بچه آدم بنشینند! و سایر کمپین های بامزه که خودتان بهتر در جریان هستید! در خصوص معوقات بانکی نیز می توان با راه اندازی کمپین« من قسط می دهم» و ایجاد جو پرداخت بدهی و اقساط معوق در جامعه بدهکاران را نسبت به پرداخت بدهی شان مجاب کرد. حتی می توان از آهنگ های اشعار حماسی هم کمک گرفت: من قسط می دهم، تو قسط می دهی، ما قسط می دهیم و الی آخر...

ب) نگاهی دوباره به دوستان شرخر: هر چند ما هیچگاه از خشونت حمایت نکرده و نمی کنیم و معتقدیم گرهی که با دست باز می شود، با دندان باز نمی کنند اما گاهی اوقات جسارتاً از دُم عقرب گره نتوان گشود، الا به سنگ! وقتی هم صحبت از بیت المال در میان باشد، جای تعارف نیست و یک نموره خشونت هم بدک نیست، خلاصه یک اخمی، یک تشری، نشان دادن پشت دستی .... فلذا پیشنهاد می شود نگاه بانک مرکزی به عزیزان شرخر تغییر کند. این عزیزان که در سایه به اقتصاد مملکت کمک می کنند و نقشی اساسی در پاس شدن بسیاری از چک ها و معوقات بانکی برخی کسبه محترم دارند،  و با برگزاری همایش هایی نظیر « نقش شر خری در اقتصاد پویا» و یا «شرخری و مطالبات معوق»، « چالش های فراروی شرخری» و ... یک بار هم که شده به این دوستان اعتماد نموده و بخشی از تجارب ایشان را که با هنجارهای جامعه سازگاری دارند، در استیفای حقوق مردم و بیرون کشیدن پول بیت المال از حلقوم متجازوان به کار بندند. باور کنید جای دوری نمی رود! اگر هم رفت زود بر می گردد....