پیش - پست فروشی

باسمه تعالی

پیش فروش پُست در ستاد های انتخاباتی!

از خدا پنهان نیست از شما چه پنهان، در طول سال های اخیر اتفاقات عجیب و غریبی در حوزه سرزمینی سیاست رخ داده است که اگر کسی حال و حوصله داشته باشد و شرح آن را به تصویر بکشد، بن مایه چند تا فیلم و سریال چند صد قسمتی می شود. یعنی اگر در گذشته خلق الله معتقد بودند سیاست پدر و مادر ندارد، الان به این نتیجه رسیده اند که خواهر و مادر و سایر و اقوام سببی و نسبی خود را نیز از دست داده است و به طور کلی بی در و پیکر شده است!

فلذا امروز اگر ریا نباشد ما قصد داریم تنها به بخشی کوچکی از پهن دشت سرزمین سیاست اشاره کنیم و از رویکردی جدید در این دنیای عجیب رونمایی کنیم. علی برکت الله...

حقیقت امر این است که در دوره های اخیر ستاد های انتخاباتی به بنگاهی جهت پیش فروش پست و مناصب دولتی تبدیل شده اند! در بعضی ستادها از هم اکنون تمامی مسئولیتها واگذارگردیده و حتی تیم مدیریتهای اجرایی در تمامی سطوح بسته شده است و بعضی ها اعلام تکمیل ظرفیت کرده اند و معتقدند داداش ما خودمون روی گلیگر نشستیم، شما کجا می خوای بشینی؟!  

یعنی هنوز انتخابات برگزار نشده و به قولی نه بار است و نه به دار، یک عده سفارش کت و شلوار مدیریتی هم داده اند و فرزندان شان آنها را در خانه بابا رئیس، بابا مدیر و ... صدا می کنند و تن خدابیامرز امیر کبیر را در گور می لرزانند! هر چند شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه از یک طرف و حجم زیاد فرهیختگان بیکار از همان طرف و تجربه راهیابی به قدرت از طریق ستادهای انتخاباتی از طرف دیگر تنور گرایش به فعالیت در ستادهای انتخاباتی را در چند روز اخیر در کشور  شلعه ور ساخته است ولی خدا وکیلی هر چیزی هم حدی دارد.

قرار نیست هر کس حکم گرفت و در ستاد فعالیت کرد و چهار تا بنر روی در و دیوار نصب کرد یا در خانه اش از چهار نفر پذیرایی کرد ، دو روز دیگر پست و مقام بگیرد. بالاخره مملکت یک قوانینی هم دارد.

البته اگر از زاویه دیگری به این قضیه نگاه کنیم حق را به این دوستان می دهیم چرا که تعداد مدیرانی که از طریق ستادهای انتخاباتی گذشته به قدرت رسیده اند ، کم نیستند و جستجوی پست و مقام در ستاد های انتخاباتی چندان هم بیراه نیست.

پست های مطروحه در این بورس هم دارای ویژگی ها و مختصات خاصی هستند نوع و موقعیت پست برای عده ای خیلی مهم است و با وسواس خاصی آن را پیگیری می کنند ولی در این لابلا برای خیلی ها نوع پست و خط و حزب و جناح و جایگاه مهم نیست و هدف حضور در ستادی است که ترجیحا حکمی هم دست شان بدهند. عده ای نیز از چند ستاد حکم می گیرند چرا که از قدیم و ندیم گفته اند: کار از محکم کاری محکم می شود!

علی ای حال از آنجا که این رویه در حال تبدیل شدن به یک عرف دائمی و مقبول در بین سیاسیون است، پیشنهاد می شود همانطوری که دولت قصد دارد از سال های آینده ثبت نام بی رویه کاندیداتوری ریاست جمهوری را سر و سامان دهد، یک قانونی هم برای ستادهای انتخاباتی وضع کند تا هر کس که در ستاد یک فلاسک چای خورد و چهار بنر روی ستون نصب کرد، چند صباح دیگر ادعای پست و مقام نکند. در ضمن دوستان برای اثبات حضور و تائید فعالیت در ستاد های انتخاباتی هم یک فکری کنند. طرف این یک ماه هر شب ساعت دو نیمه شب به منزل می رود و در پاسخ به سوال کلیدی « کجا بودی تا این موقع شب؟» ، عنوان می کند: « ستاد بودم!»  دوستان نظارت بیشتری داشته باشند!