تجدید نظر در مورد واژه درخت!

باسمه تعالی

راستش را بخواهید ما از همان دوران طفولیت به برخی مسائل حساس بوده و هستیم و هر وقت راجع به این موضوعات خبری می شنویم شاخک هایمان بلاتشبیه عین پهپاد به دریافت امواج اقدام می کنند. یکی از این مسائل، موضوع حمله به محیط زیست و قطع درختان آن هم به بهانه مسائل ساده و پیش پا افتاده ای نظیر توسعه استان، کاهش بار ترافیکی، اقدام به موقع در دفع حریق، کم شدن فاصله بین استان های سمنان و گلستان و مواردی از این دست می باشد. 

البته تعریف محیط زیست در مملکت ما دقیقاً از مصادیق آزادی بیان محسوب می شود و هر کس هر جور که دوست دارد محیط زیست را برای خودش تعبیر و تفسیر می کند. مثلاً اگر یک نفر با قلم و چکش پایه های جزیره کیش را هم لق کند ایرادی ندارد ولی به دلیل شکننده بودن محیط زیست در جزیره آشوراده استان گلستان، کسی حق احداث یک چشمه دوره المیاه هم در این جزیره ندارد! 

البته درخت نیز در این بین تعریف خاصی دارد و به نظر برخی دوستان طرفدار محیط زیست «درخت گیاه چوبی تک تنه ای است که دارای برگ، ساقه و ریشه می باشد و فقط در محدوده جاده ابر می روید!» چرا که سال گذشته در چنین موسمی بود که خبر قطع 18میلیون اصله درخت بلوط در جنگل‌های زاگرس، در صدر اخبار رسانه‌ها قرار گرفت و صدایی از کسی در نیامد. حال با گذشت حدود یک سال، در روز دوازدهم آذرماه امسال خبر دیگری مبنی بر حمله ماشین‌آلات راهسازی و حفاری برای ایجاد شبکه‌ انتقال فرآورده‌های نفتی، به جنگل‌های این ناحیه در استان ایلام، شنیده شد که البته چندان مهم نیست.

علی ای حال با عنایت به اینکه ما در راستای وظیفه ذاتی مان مبنی بر حل مناقشات داخلی و خارجی از هیچ کوششی فروگذار نمی کنیم؛ در این مورد هم اگر جسارتاً به زمین خواری، ویلا سازی، تخریب سفره های آب زیر زمینی، قلقلک دادن گسل ها، داشتن زمین در محدوده جاده ابر و مواردی از این دست متهم نمی شویم بنا داریم یکبار برای همیشه این موضوع را با رعایت اصول زیست محیطی به صورت ریشه ای حل کنیم: 

و اما راهکار سوفسطایی در خصوص جاده ابر...

بر اساس مشاهدات عینی حقیر هر گاه صدا و سیما خبری مربوط به جاده ابر از شبکه های سراسری پخش نموده است، عزیزان با نمایش، یک عکس از جنگل های سر به فلک کشیده ]که معلوم نیست مربوط به جنگل آمازون یا کدام جنگل استوایی است[ و تصویر چند ماشین راهسازی و علامت ایست در پس زمینه عکس فوق، اقدام به قرائت خبر مربوط به جاده ابر نموده اند. پیشنهاد می شود یک بار هم که شده دست اندرکاران و دوستان تصویر بردار مجموعه چند صد هکتاری صدا و سیما ، به جای حمله به جاده ابر از طریق برنامه خنده بازار، پژمان و خبر های کوتاه سایه روشن و ... دوربین های خود بردارند و سری به محل احداث جاده ابر بزنند و از بی شمار درختان سرخداری که قرار است در امر جاده سازی قلع و قمع شوند تصویر برداری کنند و از رسانه ملی پخش کنند. بعد از پخش این تصاویر نیز دو حالت بیشتر اتفاق نمی افتد یا از روز بعد ساخت 8 کیلومتر باقیمانده جاده ابر آغاز می شود و یا دوستان فرهنگستان زبان در تعریف واژه «درخت» تجدید نظر می کنند!