قیمت گذاری آلودگی هوا!

یکی از موضوعاتی که سال هاست در عرصه مطبوعات جا خوش کرده و خوشبختانه یا متاسفانه چکش خور ملسی هم دارد، همین مقوله بی شاخ و دم و هفت سر «آلودگی هوا» است. لاکردار مثل موم شیروان می ماند و هر بلایی می توان سرش آورد الا اینکه از شرش خلاص شد. در واقع از چهل سال قبل که نشانه های آلودگی هوا در چهار راه های تهران دیده شد تا همین امروز الان کلی برنامه راجع به آلودگی پیاده شده است. از کاریکاتور، مقاله، طنز، گزارش تحقیقی، یاداشت اجتماعی گرفته ساخت تله فیلم، برنامه تلویزیونی، فیلم داستانی و برگزاری همایش و ... اما سر سوزنی از آلودگی هوا کاسته نشد و انگار نه انگار که مورد هجوم این همه هجمه مطبوعاتی و ژورنالیستی قرار گرفته است. از قزار مسموع مسئولین هم که دیدند حریف این غول بی شاخ و دم نمی شوند، سعی کردند در کنار روش های کار آمد(!) در مبارزه با آلودگی هوا، با قیمت گذاری آلودگی لااقل از میزان خسارت های زیست محیطی آن مطلع شوند!
دکتر سعید متصدی، معاون انسانی سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص حل معضل آلودگی گفت: «تاکنون هیچگاه بحث مقدار هزینه‌هایی که آلودگی هوا بر محیط زیست تحمیل می‌کند مطرح نبود و برای نخستین بار در این برنامه اجرایی آلودگی هوا قیمت گذاری شده و مقدار هزینه آن برای کشور به جهت جبران خسارتهای زیست محیطی به صورت ریالی مورد توجه قرار می‌گیرد.» به نقل از جراید
از خدا پنهان نیست، شما چه پنهان، مالکلوم اس فوربس( که خدا وکیلی خودمان هم نمی دانیم چکاره است و جملاتش زیر صفحه سر رسیدمان چاپ شده است) در جایی گفته:«اگر شغلی داری که هیچ سختی در آن نیست، اصلاً شغل نداری». بالاخره مبارزه با آلودگی هوا هم سخت است و اگر سخت نبود که مبارزه نام نداشت. مبارزه با فساد در فوتبال که نیست، فردوسی پور یک شبه ببرد و بدوزد و اطو کند و آویزان کند و خلاص... مبارزه با آلودگی هوا است. دنگ و فنگ دارد.
علی ای حال همین که دوستان به فکر افتادند بعد از 50 سال میزان خسارت های زیست محیطی آلودگی هوا را به صورت ریالی مورد توجه قرار دهند، باز جای بسی خوشحالی و مسرت است. جسارتاً اگر ریا نباشد در راستای فرمایشات تیتانیوم بار و رهنمود های فلک فرسا و مدبرانه امروزمان پیشنهاد می کنیم عزیزان هنگام تشکیل کارگروه و جلسه و هیات کارشناسی و صرف صبحانه و ناهار کاری و ... در جهت تعیین خسارات زیست محیطی آلودگی هوا، این لابلا یک کارگروهی هم تشکیل بدهند و میزان خسارت های مالی، اجتماعی و روحی – روانی خودرو های بی کیفیت که با جان مردم بازی می کنند، قاچاق بی رویه کالا و ارز که همه ساله تعداد زیادی کارخانه را ورشکست می کند و کارگران بی شماری را بیکار می کند، قراردادهای میلیاردی مربیان و بازیکنان فوتبال، شاباش یارانه و نبود اراده برای حذف یارانه بگیران میلیاردر ، واردات بی رویه کالاهای لوکس با ارز دولتی، تغییر مدام سیستم آموزشی و محتوای کتب درسی، رشد قارچ گونه شعبات بانکی و ورود بانکها به دلالی و سفته بازی و ... را  هم سر راه حساب کرده، قیمت گذاری کنند! جای دوری نمی رود؛ اگر هم رفت زود بر می گردد!