وفا کنیم و پیامک زنیم و خوش باشیم!

خوش به حالشان... منظور بنده اجداد غار نشین مان است که در عصر مفرغ و آهن و پارینه سنگی برای خبر دار کردن یکدیگر جهت شرکت در مراسم ختم رئیس قبیله، جلسه هیات مدیره غار و یا عروسی آقا زاده شاخ شمشاد یا دختر یکی یک دانه شان، با دود علامت می دادند و در مواقع حساس تر نیز بلانسبت صدای پرندگان را تقلید می کردند و در حقش دعا... اما امروز ملت دم به دقیقه با پیامک از احوال هم خبر دار می شوند و هنوز پیامک قبلی ارسال نشده، پیامک بعدی با سزارین متولد می شود! هر چند شاید سرعت اینترنت در کشور ما با سایر کشورها کمی(!) تفاوت داشته باشد و در ضریب نفوذ ما در استفاده از اینترنت تاثیر منفی بگذارد، ولی خدا وکیلی این قضیه هیچ خللی در استفاده ما از سایر تکنولوژی ها وارد نکرده و در عوض ضریب نفوذ ما در استفاده از فن آوری های نوین چشمگیر است و از استاندارد جهانی هم به گرد پای ما نمی رسد. نمونه اش همین فرهنگ «ارسال و دریافت پیامک های مردمی» و ارسال «پیامک های تبلیغاتی» و «پیامک های درهم قاطی» که به صورت شبانه روزی از سوی اپراتور ها برای خلق الله ارسال می شوند جوری که اگر نیم ساعت مردم از اپراتوری پیامک دریافت نکنند، نگران می شوند و دلشان هزار راه می رود!( البته ما هم شنیدیم و به نظر شایعه می رسد ولی ظاهراً برای برخی دوستان اتفاق افتاده است. اینکه می گویند اخیراً اپراتور ها میس کال هم می اندازند!) بگذریم ...
اما نکته جالب اینجاست که دوستان اپراتوری به درآمد های میلیاردی تُپل و درشت حاصل از پیامک های نورزوی، سایر اعیاد، نظر سنجی ها و مسابقات تلویزیونی، برنامه نود و ... قانع نیستند و جور دیگری جیب مردم را نشانه رفته اند. سند محضری منگوله دار و شش دانگ در خصوص سوء استفاده از حس نوستالژیک مردم در داشتن شانس و برنده شدن در قرعه کشی ها «حرف الف را به شماره 600600 ارسال کنید، جایزه روزانه یک میلیون تومان همراه با جایزه ویژه یک دستگاه خودرو پراید، هر پیامک 75 تومان» ؛ «یک پیامک خالی به شماره 140005250 بفرستید تا در قرعه کشی بسته های طلایی و نقره ای  شرکت داده شوید؛ هر پیامک 200 تومان»؛ « استقلالی هواداریتو ثابت کن، با ارسال عدد 6 به شماره 12500006»، «امتیاز شما 10 می باشد، برای آگاهی از کسب امتیاز بیشتر در طرح200 میلیونی آقای میلیونر، همین حالا عدد یک را به شماره 1000200012 پیامک کنید» و ...
علی ای حال از آنجایی که با نان خوردن هیچکس مشکل نداریم و حسرت درآمد میلیاردی کسی را نمی خوریم، چند رهنمود مدبرانه در خصوص استفاده مطلوب تر از این فن آوری فراگیر ارائه می کنیم:
الف) ارسال شعر و جمله حکیمانه: اینکه تصور کنیم یک روز اپراتورها برای چند ساعت هم که شده از ارسال پیامک دست بردارند، زهی خیال باطل! فلذا ما پیشنهاد می کنیم حالا که مجبوریم پیامک های تبلیغاتی، اخبار میلیونر شدن بقیه و هزار جور پیامک ریز و درشت اپراتور ها را تحمل کنیم، در ابتدای پیامک یک بیت شعری، جمله حکیمانه ای، چیزی بنویسند تا لااقل کالری که ما بابت بلند شدن و باز کردن پیامک می سوزانیم]آن هم در این گیر و دار هدفمندی یارانه ها[، هدر نرود.
ب) تعدیل قیمت هزینه ارسال پیامک: به نظر می رسد در طول این سال ها اپراتور ها به اندازه راه اندازی 10 تا اپراتور دیگر از محل همین پیامک ها کسب درآمد کرده اند. پیشنهاد می شوند حالا که زیر ساخت ها تکمیل شده و ودیعه مردم هم دست شماست، لااقل هزینه ارسال پیامک را منطقی و منصفانه حساب کنید. دم شما گرم...