ثبت جهانی «رقص کلنگ» !

با وجود اینکه فن آوری در دنیای امروز باعث تغییرات کاربری و حتی بلا استفاده شدن خیلی از آلات و وسایل شده، ولی «کلنگ» علی رغم ظاهر نخراشیده و خوشنام نبودن ( با آنکه کَند کلنگ بیخ همه چیز) کاربری خود را در جامعه حفظ کرده و علاوه بر کاربری در صنعت ساخت و ساز، در سیاست هم برای خودش بر و بیایی پیدا کرده است تا جایی که گاهی اوقات در مراسمات به زیور روبان هم آراسته و دست به دست هم می شود و دیگر این شعر سهراب خدا بیامرز محلی از اعراب ندارد که می فرمود:« همچنانی که فلز، زیوری نیست به اندام کلنگ!» در حقیقت «کلنگ زنی» پروژه های مختلف یکی از اساسی ترین مراحل ساخت یک پروژه محسوب می شود که گاهی از ساخت خود پروژه مهم تر است!

این جایگاه تا بدانجایی اهمیت دارد که در ساخت یک پروژه نقش کلنگ از مطالعات اولیه، نیاز منطقه، جانمائی، بودجه لازم، امکان ساخت، اخذ مجوز های زیست محیطی و ... نیز مهم تر و پر رنگ تر است. الان هم که دوستان معتقدند بودجه ای برای پروژه های عمرانی ندارند و کفگیر خزانه به ته ماهیتابه خورده، باز هم فرآیند «کلنگ زنی» کماکان ادامه دارد و هر قدر هم عده ای تلاش می کنند که « دست باید نرود سوی کلنگ» فایده ای ندارد. در همین راستا ما با نگاه آنتولوژیک به این مسئله چند رهنمود ارائه می کنیم:

الف) برگزاری همایش: نظر به اهمیت و جایگاه کلنگ در عصر حاضر پیشنهاد می شود به منظور تببین این نقش و جایگاه، همایش هایی با عناوین «کلنگ و کلنگ زنی در هزاره سوم»، «جایگاه کلنگ در تعاملات سیاسی» « کلنگ زنی و ادبیات معاصر» برگزار شود.
ب) رقص کلنگ: در برخی از بلاد رقصی به نام رقص خنجر مرسوم است که عده ای در عروسی ها یا برخی مناسبات، با خنجر مراسم خاصی انجام می دهند و آوازی نیز سر می دهند. پیشنهاد می شود در مراسم کلنگ زنی نیز « رقص کلنگ» جانمایی شود تا علاوه بر ایجاد یک فضای نشاط، زمینه را برای بسط امورات فرهنگی در ساخت پروژه های ملی فراهم سازیم. ( در ضمن زودتر باید دست بجنبانیم تا مثل تار، چوگان و قهوه خانه، توسط کشورهای همسایه این طرح به نام آنها ثبت جهانی نشود!)