پنیر با طعم پائولو مالدینی!

درست است که تحقیق و کشف حقایق تازه درباره موضوعات مختلف در هزاره سوم از ملزومات و بدیهیات توسعه دانش بشری است، ولی خدا وکیلی بعضی از این دانشمندان شورش را در آورده اند و در پی تولید چیز هایی هستند که از داستان از چِندش هم فرا تر رفته و حال آدم به هم می خورد! چه شده است!؟ دیگر می خواستید چه شود. آقایان دانشمندان زحمت کشیده اند پنیر با طعم «بوی پا» و «عرق زیر بغل» درست کرده اند! باور بفرمائید ما امروز برای نوشتن این مطلب کلی عرق ریختیم و خجالت کشیدیم. اما شما به بزرگی خودتان ببخشید. اصل ماجرا به روایت از جراید... «دانشمندان با استفاده‌ از باکتری‌های پا، زیربغل و ناف شکم موفق به تولید نوعی پنیر شدند! «کریستینا آگاپاکیس» و یک متخصص رایحه به نام «سیسل تولاس»، میکروب هایی را در پروژه خود موسوم به «Selfmade» جمع آوری کردند و از آن پنیری تولید کردند که بوی افرادی را که به آن ها تعلق دارند، منعکس می کند. هر پنیری با استفاده از میکروب های جمع آوری شده از بدن هنرمندان، دانشمندان، نسب شناسان و سازندگان پنیر ساخته شده است. با این حال، طراحان مدعی اند این پنیر برای خوردن تولید نشده و با هدف الهام بخشیدن به دیالوگ های جدید در خصوص ارتباط انسان ها با بدن و باکتری هایشان ساخته شده است.»(ایسنا)
عنایت فرمودید. این همه ما در مدارس از اهمیت بهداشت و نظافت و جوراب نانو و ... صحبت می کنیم بعد این محققان از بوی پا پنیر تهیه می کنند. پس فردا ما به دانش آموزان چطور جواب بدهیم؟ ما اینجا در مدرسه مورد داریم که طرف تخمه مغز کرده نمی خرد چرا که معتقد است، معلوم نیست چه کسانی اینها را در کارخانه مغز می کنند! آن وقت شما به جای اینکه از رایحه گیاهان و چهار عطر معطر استفاده کنید، از بوی پا الگو می گیرد. همین طوری ملت موقع صبحانه با بچه ها مشکل دارند. از فردا چطور به بچه ها هایشان بگویند پنیر بخور...  یا دو روز دیگر که این پنیر ها خوردنی شدند، بچه ها روز بهانه می آورند که من پنیر این دانشمند را نمی خورم پنیر فلان هنر پیشه یا بازیکن را می خواهم و قس علی هذا...
حالا اگر پنیر با باکتری چهار تا بازیکن و آدم سرشناس خوش تیپ و خوش تکنیک مثل پائولو مالدینی یا همین محمد رضا گلزار خودمان باشد، دردش خوردنی است ولی در مورد باقی هنرمندان و سرشناسان و ... بگذریم.
علی ای حال با عنایت به این که این پنیر ها فعلاً خوردنی نیستند، بالتبع خبری هم از عکس هنرمندان روی قالب های پنیر یا روی بیلبورد ها نیست ولی اگر کسی جلو دار این دانشمندان نشود معلوم نیست در آینده دست به اختراع چه چیز هایی بزنند. خدا به خیر کند!