در تاریخ آورده اند بنده خدایی به پزشک مراجعه کرد و پزشک برای وی چندین قرص نوشت و نحوه مصرف قرص ها را نیز توضیح داد و تاکید که قرص ها را اشتباه نخورد. بیمار هم در پاسخ گفت:« من که همه قرص ها را سر ساعت می خورم، می ترسم قرص ها در انجام کارشان اشتباه کنند!» در واقع یکی از سوالات عمیق فلسفی – پزشکی این است که قرص ها از کجا می دانند که کجای بدن مان درد می کند؟! اما این طوری هم که ما فکر می کنیم نیست و قرص ها خیلی پیشرفته تر و با هوش تر از این حرفها هستند و نه تنها قادرند در بهبودی بیماری بکوشند، بلکه قرص های نسل جدید پیامک هم می فرستند! اسناد موجود و اصل خبر پزشکی: «دانشمندان آمریکایی در حال کارآزمایی قرص جدیدی هستند که میتواند از داخل معده برای خانواده و پزشک معالج بیمار پیامکی را از چگونگی مصرف شدن خود ارسال کند. به گزارش ایسنا، محققان شرکت پروتئوس امیدوارند این قرصها بتوانند برای کاهش هدر رفتن دارو و هچنین آگاه سازی خانواده در مورد نحوه مصرف شدن کامل دارو توسط اقوام مسن مورد استفاده قرار بگیرند. هر قرص حاوی حسگری است که پس از بلعیده شدن و برخورد با اسید معده یک سیگنال به چسب متصل به بیمار ارسال میکند. این چسب سپس پیام دریافتی را از طریق یک پیامک یا ایمیل ارسال کرده و از مصرف شدن قرص خبر میدهد.این حسگر به اندازه یک دانه شن بوده و به همراه مس و منیزیوم که در زمان تماس با اسیده معده یک مدار الکتریکی را تشکیل میدهند، در قرص جا داده شده است. این مدار الکتریکی نیروی حسگر را تامین می کند.» روزنامه حمایت
البته این خبر بیشتر به جای اینکه بیماران را خوشحال کند، شرکت مخابرات را خوشحال خواهد کرد. چرا که با سابقه ای مردم ما در خوردن خودسرانه دارو دارند و در رنکینگ جهانی رتبه دوم را داریم، میزان پیامک ها از دم عید و موسم پخش برنامه 90 هم بیشتر خواهد شد! این طوری هم که ملت قرص را عین خروس قندی می خوردند، می ترسیم این حسگر ها برای برخی افراد این طوری پیامک بفرستد: « مرد حسابی، درسته که اینجا دارو از پیاز و بادمجان هم ارزون تره و نصف بودجه بهداشت و درمان صرف یارانه دارو می شه، ولی به قولی کاه مال خودت نیست، کاهدان که مال خودته! حواست هست از صبح تا حالا چند مدل قرص خوردی؟!»