بازی با کلمات!

«تو رفته ای ولی کلمات هنوز در اطراف خانه ات پرسه می زنند!» نه بابا نوشته سنگ قبر کجا بود!؟ این بخشی از نوشته های جی دی سلینجر نویسنده و روزنامه نگار قدیمی است. هر چند برخی کلمات در هر دوره یا بازه زمانی بار معنایی جدیدی پیدا می کنند ولی ما می ترسیم دولت 4 یا 8 ساله جناب روحانی به پایان برسد ولی عده ای هنوز درگیر بازی با کلمات و اسم فامیل باشند! تقریباً یک ماهی است که در هر روزنامه ای که را باز می کنیم با یک وانت بار لغت و اصطلاح جدید و قدیمی با مفاهیم و کاربرد های مختلف مواجه می شویم که یا سیاسیون نثار همدیگر می کنند و یا روزنامه نگاران از آنها استفاده می کنند. از افراطی و معتدل و فراجناحی گرفته تا کلید و شاه کلید و قفل و سایر ابزارآلات و یراق آلات! یک سری لغات جدید تر هم تازه به این کلکسیون اضافه شده مثل کلید اولی ها، عبور اولی ها که برخی از آنها عین الواح هخامنشی نیاز به رمز گشایی دارند تا افراد عادی و عوامی مثل حقیر کثیر التقصیر متوجه مفهوم آنها شویم! یک عده هم دوره افتاده اند تا با ورق زدن آلبوم و نبش قبر کردن ثابت کنند فلان کس یا فلان نماینده افراطی است یا معتدل یا فراجناحی و یا ... حکایت روز گار ماست که نمی شود برای کسی درد دل کرد. طرف تا ثابت نکند که از شما بدبخت تر است ول کن شما نیست! البته در دولت های قبلی هم برخی عبارات نوظهور ( البته برای ما) متولد شده بودند؛ مثل کلمه مُخفم و چند منظوره «حباب» که حرکات موزون و نوسانات قیمت خدمات و کالا ها را بی حکمت دانسته و یک من حباب رویش می مالیدند! از آن حباب هایی که با جوالدوز هم نمی ترکیدند و اگر هم می ترکیدند ترکش هایش تا مدت ها گریبان اقشار آسیب پذیر را می گرفت و به هیچ عنوان هم رضایت بده نبوند! فقط یک نکته خدمت دوستان عرض کنیم که مردمی که به دولت جدید رای داده اند، انتظار رفع مشکلات و تنش های داخلی و خارجی را دارند و اگر قرار باشد نصف وقت دولتی ها و صاحبان مناصب صرف پاسخگویی به شبهات سیاسی و غیر سیاسی در سایت ها و روزنامه ها و تریبون های مختلف شود، سنگ روی آجر ایتال بند نمی شود. فقط این را بدانیم که زندگی چون گل سرخ است،  پر از عطر… پر از خار… پر از برگ لطیف…  یادمان باشد اگر گل چیدیم؛ عطر و برگ و گل و خار همه همسایه دیوار به دیوار همند! آخر داستان چقدر رمانتیک شد! نه!؟