درس خواندن در هزاره سوم!

راستش را بخواهید زمانی که ما درس می خواندیم کل امکانات کمک آموزشی ما شامل یک مداد و یک پاک کن و چند دفتر کاهی بود به علاوه خط کش، گونیا، نقاله و یک پرگار و لاغیر... یعنی به جز موارد فوق الذکر چیز دیگری در بازار نبود. اما درس خواندن دراین دوره زمانه با گذشته تومنی 8 زار توفیر دارد... استفاده از سی دی های کارتون که لابلای آنها اندکی مطالب درسی گنجانده شده ، استفاده از انواع جعبه و کارتن های مختلف جی 6 و جی 7 و جی 8 و ... ، درس خواندن و رفع اشکال از طریق ماهواره ، اینترنت و موبایل ، چاپ انواع و اقسام کتاب با رنگ های مختلف، شرکت در  کلاس های آموزشی و ضد آموزشی با مخلفات ( پشتیبان ، همراه ، رفیقم اینا و ...) و در نهایت هم سفر به دور دنیا با بر و بچه های موسسات آموزشی از مدل های جدید درس خواندن در هزاره سوم هستند که اگر خانواده ها در فراهم نمودن بخش کوچکی از این فرآیند تعلل کنند، امکان ادامه تحصیل کان لم یکن تلقی می شود و شرکت در کلاس های بازیگری یا سفر به خارج از کشور برای ادامه تحصیل جای آن را خواهد گرفت! اخیراً هم مصرف مواد شیمیایی هنگام درس خواندن مد روز شده است و با وجود اینکه دانشمندان اعلام کرده اند ریتالین روی یادگیری تاثیری ندارد و داروخانه هم این دارو را بدون نسخه نمی فروشند، باز هم برخی دانش آموزان و دانشجویان مثل نقل و نبات ریتالین و سایر قرص های دم دست را می خورند! تازه دو قورت و نیم شان هم باقی است که اگر درس یاد نمی گیرند مربوط به سهل انگاری مادران شان در دوره بارداری است! خبر گزاری رویترز به نقل از کریستن هینز سرپرست پژوهشگران دانشگاه تاسمانیا استرالیا گزارش داده است پژوهشگران این دانشگاه در بررسی هایشان روی نمرات آزمونهای کودکان 9 سال های که مادران شان فقط به مقدار اندکی دچار نقصان دریافت ید حین بارداری بودند دریافته اند کودکانی که بین 6 تا 9 درصد در دوره بارداری مادر از همسالان خود ید کمتری را دریافت کرده بودند، نمره های پایین تری در املا، دستور زبان و توانایی خواندن گرفته بودند. گل بود به سبزه هم آراسته شد. بهانه های دم دست و معمولی برای درس نخواندن کم بود حالا کمبود ید مادران در دوره بارداری هم به آن اضافه شد!