نامزد در رنگ بندی متنوع رسید!

اینکه انسان ها اساساً موجوات تنوع طلب و زیبایی پسندی هستند و همواره رنگ را به عنوان یک عنصر حیاتی در زیبایی شناسی قلمداد می کنند، یک امر بدیهی و اظهر من الشمس است و نیازی به شهادت تاریخ و جغرافی و ... ندارد. این موضوع علی الخصوص در هنگام خرید اجناس توسط جمعیت نسوان در بازار بیشتر نمود پیدا می کند و عبارت « رنگ بندی هم داره؟» با 6/89 درصد ضریب نفوذ، بیشترین استفاده را در کف بازار دارد! اما این رنگ بندی به مرور در سیاست هم رخنه کرده و داشتن رنگ یا نماد در سالهای اخیر برای کاندیداهای ریاست جمهوری از نان شب هم واجب تر شده و امسال هم با وجود بازار داغ تعدّد کاندیداها، رنگ بندی ها شکل و شمایل جدید تری به خودش گرفته است. تاجایی که اگر سیر صعودی ثبت نام ها همین طوری ادامه داشته باشد قطع به یقین کاندیداها با کمبود رنگ مواجه خواهند شد و ممکن است برخی کاندیداها مجبور شوند از رنگ های طبیعی نظیر حنا، پوست گردو و انار یا رنگ های ترکیبی و شماره دار و یا حتی رنگ های کوره ای و متالیک استفاده کنند! تا الان هم رنگ های سبز، بنفش، فیروزه ای و قرمز توسط برخی کاندیداها انتخاب شده است. هر چند عمو سیفی ما هنوز برای ثبت نام مردد است ولی ایشان رنگ نخودی زرد یا آبگوشتی را به عنوان رنگ ستاد انتخاباتی اش برگزیده است! علی ایحال از آنجا که حنای خدمت به مردم و احساس تکلیف در این سالها دیگر رنگ و بوی سابق را ندارد و ظاهراً چینی ها بازار حنا را نیز قبضه کرده اند، ذکر این نکته باریکتر از طناب لازم است که در کوران تبلیغات انتخابات به قول فردوسی « همش رنگ و بوی و همش قد و شاخ» تنها هم فایده ندارد و دوستان عنایت داشته باشند لابلای شعار های تبلیغاتی مختلف و انتخاب رنگ و بوی بساتین، چهار تا برنامه و طرح اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی اُسطُقس دار و همچین مَشتی هم آماده کنند تا اگر خدای ناکرده بعد از رنگ، از آنها در باره برنامه هایشان سوال پرسیدند درنگ نکنند! البته در طی این سالها شعور سیاسی مردم به اندازه کافی ارتقاء پیدا کرده و فرق بین رنگ طبیعی و رنگ و لعاب مصنوعی را تشخیص می دهند و مسلماً به کسی رای می دهند که پی رنگ طرح ها و برنامه هایش از قوام و دوام مناسبی برخوردار باشد! آسمانی باشید...