بعد از انتقال ببر سیبری به میانکاله و انتقال پلنگ مازندران به روسیه که از سرنوشت هیچ کدامشان اطلاع دقیقی نداریم؛ حالا این بار نوبت به واردات «شیر ایرانی» از هند رسیده است! ما که چیزی یادمان نمی آید ولی ظاهراً شیر ایرانی که روزگاری در یونان، ترکیه، آذربایجان، گرجستان، ارمنستان، آسیای میانه، افغانستان، پاکستان و هند بوده، هماکنون فقط در کشور هند یافت میشود. محمدجواد محمدیزاده، رئیس سازمان محیط زیست که بر ضرورت احیای شیر ایرانی تاکید ویژهای دارد، گفته است در این زمینه توافقهایی نیز با کشور هند برای واردات این شیر صورت گرفته است و بر همین اساس امیدواریم شیر ایرانی در کشور احیا شود.( به نقل از روزنامه ایران)
خدمت شما عرض شود که اصولاً احیا چیزی خوبی است و ما شخصاً با احیا مشکل نداریم ولی چیزی که مهم است این است دوره فردوسی، ملت کلی تلاش کرده اند با قتل عام جک و جانوارنی از این دست مانع از ویرانی کشور شوند و بر این باور بودند: «دریغ است ایران که ویران شود / کنام پلنگان و شیران شود» بعد هم با تفنگ شکاری و چهار پاره و ساچمه ای افتاده اند به جان شیر و ببر و پلنگ ایرانی تا کشاورزان و روستا نشینان از حمله این جانوارن در امان باشند، حالا بعد از چند صد سال دوباره به فکر احیای شیر ایرانی افتاده ایم! برادر من اگر دلتان برای دیدن شیر تنگ شده، دست زن و بچه تان را بگیرید و یک تُک پا به باغ وحش وکیل آباد یا ارم هر باغ وحش دیگری که آدرسش را بلدید تشریف ببرید، از نزدیک شیر هایی را که از مشمشه رنج می برند و مثل بزغاله رام و بی سر و صدا شده اند، بازدید بفرمائید. در ضمن این شیرهایی که سال های سال در هندوستان تشریف داشته اند، قطع به یقین خلق و خوی این هندی ها را گرفته اند و دو روز دیگر گوشت نمی خورند، دم به دم قهر می کنند و فیلم هندی بازی در می آورند و هزار تا دنگ و فنگ دیگر... فقط یک نکته کوچک هم خدمت عزیزان سازمان محیط زیست عرض کنم که آقا جان شما مواظب همین جانورانی که توسط شکارچیان غیر مجاز قلع و قمع می شوند و فیلمشان هم در اینترنت منتشر می شود ، باشید تا نسلشان منقرض نشود، احیای ببر و شیر پیشکش...