احساس محاسبات تورم!

ایرانی ها اصولا مردمان احساساتی و با ذوق و قریحه ای هستند. این را می توان به فراست از روی اشعار و جملات حکیمانه ای که پشت نیسان و مینی بوس، روی تنه درختان، صندلی های مترو و اتوبوس، نیمکت های پارک و گلاب به روتون پشت درب سرویس های بهداشتی می نویسند، دریافت! البته آنها این ذوق شاعرانه و احساسات گل بهی و ملایم  را از آبا و اجدا خود به ارث برده اند و حالا مصمم هستند تا این میراث لطیف را در همه جریانات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ... تعمیم دهند و جریانات اساسی مملکت را با تمام وجود احساس کنند. مسئولین هم بحمدالله در تلاشند تا وقفه ای در این رخداد حاصل نشود و ملت همه چیز را به عینه احساس کنند و هر قدر عده ای تلاش می کنند کارشکنی کنند و دائم می گویند: « بگذاریم که احساس هوایی بخورد» و نفسی چاق کند، گوش کسی بدهکار نیست و ملت احساساتی هم تخت گاز در حال احساس همه چیز هستند؛ از احساس گرانی و تورم گرفته تا احساس کاهش قدرت خرید و امثالهم... البته این فرآیند عاطفی در برخی افراد نیز به صورت «احساس تکلیف» نمایان می شود که حکماً مقطعی و گذارا است.
در همین راستا جناب مقتدایی مدیر کل آمار های اقتصادی بانک مرکزی تاکید کرده که آماری که بانک مرکزی تولید و منتشر می کند واقعی است.( ما تا دیروز فکر می کردیم آمار حساب کردنی است ولی حالا فهمیدیم، تولید کردنی است!) در ضمن ایشان فرموده اند:« گرانی قابل احساس است و توسط همه مردم احساس می شود ولی محاسبات تورم احساس کردنی نیست چرا که اندازه تغییرات سطح عمومی قیمت های کالاها و خدمات مصرفی خانوار ها (تورم) را باید محاسبه کرد آن هم بر اساس ضوابط و استاندارد های معین و این اندازه گیری با احساس نیست! ( به نقل از جراید )
البته باید خدا را شاکر بود که احساس این بخش را به مردم تخفیف داده اند و بزنم به تخته نیازی به احساس محاسبات تورم نیست. در خاتمه فقط خواستم به عرض برسانم اولاً اگر کسی به آمار های بانک مرکزی شک کند انشالله گردنش کور شود و به زمین گرم بخورد؛ در ثانی ایشان نباید زیاد خودش را ناراحت کند چرا که قطع به یقین این عزیز کارش را درست انجام داده و ایراد از حسگر های ماست و به قول پروین اعتصامی «حکمت او ماست می بندد ز دوغ / جان ما را لذت احساس نیست!»