بنشین و سفر کن که به غایت نیکوست!

از قدیم الایام پرواز یکی از آرزوهای دیرینه بشر بوده و هست چرا که با این قیمت های نجومی بلیط هواپیما ، ما کارمندان که توان پریدن نداریم ، از سایر اقشار جامعه هم خودتان بپرسید. بیل که به کمرتان نخورده است! جالب اینجاست که  شرکت های هواپیمایی هم در این بین نه تنها خیرشان به خلق الله نمی رسد سعی دارند از آب گل آلود کره هلندی بگیرند. «شنیده ها حاکى است در حالى که براساس ابلاغیه سازمان هواپیمایى کشورى قیمت بلیتهاى جدید باید از تاریخ 15 آبانماه اجرایى شود، اما برخى آژانسهاى فروش بلیت با شگردهاى مختلف و اطلاعات غلط، از مسافرانى که قبل از این تاریخ بلیت خریدارى کرده اند، مابه التفاوت قیمت قدیم و جدید را طلب مى کنند!»( به نقل از جراید)
گفتنی است که سفر همیشه هوایی نیست و زمینی هم می توان سفر کرد ولی چه کنیم که آمار تلفات جاده ای و اخیراً در رفتن قطار ها از ریل ، دل و دماغ سفر زمینی را از مردم گرفته است. از آنجا که ما همواره در رهنمود های هرمنوتیک و سازنده مان به فکر مردم بوده و هستیم ، چند پیشنهاد سوفسطایی در مورد سفر های مدرن و آداب آن به عرض می رسانیم تا چشم آژانس های متخلف از حدقه در آید و حسرت مشتری بر دل هایشان بماند.
سفر های نشسته: در گذشته هم که وسایل حمل و نقل و آژانس های مسافرتی رنگارنگ وجود نداشت ، خیلی ها حال و حوصله مسافرت با اسب و شتر و الاخون والاخون در کاروان سرا های درجه دو و سه را نداشتند و ترجیح می دانند ، نشسته سفر کنند. شاعر در این خصوص فرموده :«بنشین و سفر کن که به غایت نیکوست/ بی منت پا گرد جهان گردیدن»
در این شیوه یک نفر که کثیر السفر بود و به قول امروزی ها عشق سفر بود وقتی به سایر بلاد مسافرت می کرد ؛ سفر نامه می نوشت و لحظه لحظه سفر را با دقت فراوان ثبت می کرد که دیگران با خواندن این سفر نامه گویی خود نیز همراه کاروانیان به این سفر رفته اند. الان هم شما می توانید با همسایه ها یا اقوام هماهنگ کنید و مخارج سفر مدیر ساختمان یا بزرگ خانواده را فراهم نموده ایشان  را به مسافرت بفرستید تا بعد از سفر از دیدنی های مسافرت برای شما تعریف کند و در این سفر شریک او شوید.
سفر های تخیلی: نوع دیگری از سفر که هیجان زائد الوصفی دارد و به جاهایی می توان سفر می کرد که با تابحال پای هیچ ابوالبشری به آنجا ها نرسیده ، سفر های تخیلی است. در این شیوه پدر خانواده یا حتی مدیر ساختمان و مدیر مدرسه می توانند از افراد ساختمان یا دانش آموزان بخواهند ، درباره یک مسافرت خیالی انشا بنویسند. فقط جناب ژول ورن که نمی تواند بیست هزار فرسنگ زیر دریا برود. شما می توانید بیست و دو هزار فرسنگ زیر دریا بروید. اصلاً سی هزار فرسنگ ، به کسی ربطی ندارد. یا می توانید در یکی از هتل های مجلل که شبی 2 میلیون تومان هزینه دارد و تازه اسم فقیر بیچاره ها را روی آن گذاشته اند اقامت کنید و هر چه دلتان خواست سفارش بدهید و ساعت ها در جکوزی و استخر کالری بسوزانید.
در این شیوه می توانید با هواپیما یا هر وسیله دیگری که هنوز اختراع نشده مسافرت کنید و کنار پنجره یا در کابین خلبان بنشینید و از مهماندار بخواهید به شما چند تا نان اضافه بدهد.
مسافرت رویایی یا تخیلی باعث کمک به اقتصاد خانواده و صرفه جویی می شود و خطراتی نظیر سقوط هواپیما ، چپ شدن اتوبوس و در رفتن قطار از ریل هم وجود ندارد. در ضمن می توانید در طول سفر یا هنگام رد شدن از روی جنگل های مه گرفته شمال ، از آن بالا برای کسانی که در ماشین های مدل بالا در ترافیک کیلو متری جاده چالوس گیر افتاده اند دست تکان بدهید! سفر به خیر ...