تغییر کاربری دریاچه ارومیه!

ما بالاخره متوجه نشدیم چرا تا وقتی اسم تغییر کاربری می آید یک عده رنگشان - بلاتشبیه عین افرادی که قرار است پست مدیریتی شان را از آنها بگیرند - مثل گچ سفید می شود و هول و هراس ورشان می دارد. آقا جان تغییر کاربری که ترس ندارد. تازه اول هم تست می کنند بعد اجرا می کنند! در ضمن تغییر کاربری برای خودش کلی هم کلاس دارد. اخیراً در تهران زندان را به باغ موزه تبدیل می کنند ، در شمال باغات چای و برنج را به برج و ویلا ، در سایر بلاد هم پاساژ را به دانشگاه غیر انتفاعی و قس علی هذا ... این کار علاوه بر اشتغال زایی باعث بالا رفتن سطح سواد مردم ، پر شدن اوقات فراغت ، توسعه صنایع ساختمانی کشور و ... نیز می شود.
در همین راستا و با همین فرمان یکی از بزرگان علم کویر شناسی و چهره ماندگار علم جغرافیای ایران در خصوص تغییر کاربری دریاچه ارومیه پیشنهادی ارائه کرده که دانستن آن خالی از لطف نیست!
این کارشناس بلند پایه در دومین گرد همایی کانون دانش آموختگان جغرافیای دانشگاه تهران فرموده اند:« به جای زنده نگه داشتن دریاچه ارومیه به زور آمپول ، بهتر است آن را نمک روبی کنیم تا اکو سیستم آبی منطقه دریاچه ارومیه به اکو سیستم خشکی و گیاهی تبدیل شود! برای این کار باید از ورود آب حتی آب باران به این دریاچه جلوگیری کنیم تا خشک شود. بعد نمک روبی صورت گیرد و سطح آن را تا ده سانتی متر با ماسه بپوشانیم و تخم گیاه بپاشیم تا ظرف 5 سال آینده به پارک ملی بزرگی تبدیل شود و 102 جزیره آن را نیز به جاذبه توریستی تبدیل کنیم! در ضمن می توانیم از نمک حاصله که منبع غنی از کانی های ارزشمند است برای ساخت خمیر دندان استفاده کنیم و مابقی را صادر کنیم!» ( جوان – 15 آبان 91)

البته گمان نکنید دکتر شخصاً این طرح را پیشنهاد کرده چرا که از این دست گرفتاری ها در گذشته نیز وجود داشته و صائب تبریزی هم در خصوص حل مشکل چنین فرموده:« مست نتوان کرد زاهد را به صد جام شراب / این زمین خشک را سیراب کردن مشکل است.» هر چند ما مخلص تمام کارشناسان هستیم آن هم به صورت دربست و بدون سوار کردن تو راهی ، ولی دوستان عنایت داشته باشند «گرچه در خشکی هزاران رنگهاست / هین چرا خشکی که اینجا چشمه هاست » که ظاهراً استفاده ناروا از این چشمه ها و بستن سد بر روی جوی و چشمه و برکه ، دریاچه ارومیه را به این حال روز انداخته است.
از سوی دیگر برخی از دانشمندان کشور اعلام کرده اند این دریاچه حاوی 10 میلیارد تن نمک است که جمع آوری آن نیاز به 1 میلیارد کامیون 10 تنی دارد ؛ در ضمن محل انتقال این نمک ها نیز مورد مناشقه است!
هر چند نظر همه دانشمندان نیز برای ما محترم است ولی گاهی اوقات به جای تمرکز روی مساله بهتر است روی راه حل تمرکز کنیم. دوستان عنایت داشته باشند اگر هر کامیون به جای حمل یک بار ده تنی ، دو بار نمک حمل کند فقط به 500 میلیون! کامیون نیاز داریم. در ضمن در مورد محل دپوی نمک های حاصله بهترین راه کیسه زدن این نمک ها و قرار دادن آنها در انبار یا حیاط خلوت اداره منابع طبیعی ارومیه است تا هر وقت مشتری پیدا شد ، آنها را صادر کنیم!
ملاحظه فرمودید... این شیوه یک تیر و چند نشان است. هم مشکل کم آبی دریاچه ارومیه حل می شود و نیاز به کنگره و تامین اعتبار و جلسات فوق العاده مرتفع می شود. هم به سرانه فضاهای جنگلی و اکو سیستم گیاهی کشور افزوده می شود و هم ضریب dmf یا همان پوسیدگی دندان خلایق کاهش می یابد. موفق باشید...