خط استیضاح روان خواهد شدن!

در ماه های اخیر که ملت همه سرگرم رصد حرکات موزون ارز و دلار و قیمت کالا های اساسی و غیر اساسی بودند ، عده ای از نمایندگان مجلس در حال جمع آوری امضاء برای استیضاح چندین وزیر بودند و هنوز امضای استیضاح وزیر اولی خشک نشده بود، دوباره عده ای دوره می افتادند تا برای استیضاح وزیر بعدی امضا جمع کنند و قس علی هذا.... تا جایی که جناب باهنر نایب رئیس مجلس در این خصوص فرموده اند: «تاکنون متعارف نبوده که چند وزیر به صورت همزمان استیضاح شوند.»( به نقل از جراید) البته استیضاح حق مسلم نمایندگان مجلس است و قانون برای همه یکسان است و شهرام بهرام ندارد. از قدیم و ندیم هم گفته اند: اسبِ امانتی را باید یک لنگی سوار شد. این صندلی ها و پست و مقام ها ماندنی نیستند که اگر ماندنی بودند به شما نمی رسید. اصلاً استیضاح دسته جمعی برای خودش عالمی دارد. هم فال است و هم تماشا! اما متاسفانه یا خوشبختانه ، هیچ کدام از این استیضاح ها به سر انجام نرسید و با گفتمان حل شد چرا که عجالتاً «اساس هر دو عالم جز سخن نیست.»
حالا اینکه چرا برخی وزرا از استیضاح دل خوشی ندارند ، الله و اعلم ... چهار تا سوال و جواب که این همه جار و جنجال و لابی نیاز ندارد که تعدادی از نمایندگان مجبور شوند امضاهایشان را پس بگیرند.اصلاً برخی از وزرا عاشق اطلاع رسانی آن هم به نمایندگان مردم هستند و به قولی «تاج خرسندیم ، استیضاح داد»، بعد شما امضای خود را پس می گیرید که استیضاح انجام نشود...البته استیضاح درجات و مقامات مختلفی دارد و در برخی موارد مثل استیضاح وزیر ورزش که نمایندگان خیلی شدید اللحن امضاء جمع کردند تا با چند سوال و جواب مشتی و آبدار وزیر ورزش را به چالش بکشند ، با دیدن روی دل آرام وزیر ورق بر گشت و به قول شاعر تبریزی «به استیضاح توان خون در جگر کردن وزیران را / ولی از دیدنش می گردد استیضاح فراموشم!» البته استیضاح همیشه هم بر وفق مراد وزرا پیش نمی رود و گاهی اوقات ورق بر نمی گردد: «من فکندم خویش را از خاکساری در رهش / او به استیضاح مرا با خاک یکسان کرد و رفت» که اینجا شاعر بیش از حد غلو کرده چون اگر وزیر محترم در این کشمکش مغلوبه شود ، جای دوری نمی رود و همان دور و بر ها با یک پست کلیدی دیگر ، از دلش در می آوردند!