بازار شیر تو شیر لبنیات!

تا همین چند ماه قبل که «اوضــاع زمــانه شــیر تــو شیـر نبود / در شهر کسی ســزای تعــزیر نبود» کارشناسان در برنامه های پزشکی به خردسالان و میانسالان و بزرگسالان توصیه می کردند که حداقل روزی یک لیوان شیر بخورند. حالا که ملت به شیر خوردن عادت کرده اند یکهو ورق برگشت و شیر گران شد. همین عمو سیفی خودمان که « هنوز از دهن بوی شیر آیدش » از صفوف به هم فشرده شیر یارانه ای ، خاطره ها دارد که ملت چطور ساعتها بر لبه خاکی جدول می نشستند و بعد از دریافت شیر ، برق حاصل از سرمستی و نشاط تهیه دو پاکت شیر یارانه ای در چشمان جویندگان کلسیم ، ناخود آگاه انسان را یاد شکار چیان شیر می انداخت که تروفی( سر بریده شده شکار و نشانی از پیروزی) را مغرورانه به دست می گرفتند و به منزل باز می گشتند.
به هر حال در گذشته هم چنین مشکلاتی بوده که با تدبیر مسئولین وقت مشکل حل شده:« چو کودک لب از شیر مادر بشست / ز تدبیر محمود گوید نخست» که منظور فردوسی در این بیت، سلطان محمود غزنوی است و هیچ ربطی به جناب آقای محمود یاوری سرمربی تیم فجر شیراز ندارد!
علی ایحال با وجود تلاش های صادقانه دوستان در کنترل بازار لبنیات ، این بازار بلاتشبیه شیر تو شیر است و ما مجبوریم فی البداهه چند راهکار ارائه کنیم:
الف) توزیع کارت الکترونیکی شیر: یکی از راه حل های کنترل بازار شیر توزیع هدفمند شیر از طریق کارت شیر می باشد. البته فقط« به شیر آن کسی را که بودی نیاز» کارت شیر بدهیم ؛ مثل کودکان و سالمندان.
ب) آب بستن به شیر: هر گاه تقاضا زیاد باشد عرضه خودش را لوس می کند. لذا می توانیم با آب بستن مقطعی و موقتی به شیر ، مقادیر زیادی شیر تولید کنیم و روی عرضه را کم کنیم. بعد از رام شدن بازار شیر و لبنیات ، می توان آبگیری را متوقف کرد.
ج)اعلان مضرات شیر: در این که شیر سرشار از مواد مقوی و مغذی است شکی نیست ولی توصیه می شود چند وقتی کارشناسان صدا و سیما از مضرات شیر هم بگویند. مخصوصاً شیر های وایتکسی! وقتی شیر روی دست کارخانجات لبنیات باد کرد و فتیله قیمت ها را پائین کشیدند ، دوباره از مزایای شیر بگویند. شیرین کام باشید.