ماجرا ی ستاره و سپیده!

در سال های اخیر با وجود تاسیس ، ابداع ، اختراع ، ایجاد ، مرمت و نوسازی انواع و اقسام دانشگاه مجاز و غیر مجاز ( حاوی رنگدانه و مواد نگهدارنده) باز هم سواد اطلاعاتی برخی مردم همانطور آکبند و گریس خواب مانده و گویی قصد ایجاد تحول و رنسانس درونی در افکار و عقاید خود ندارند و هنوز مثل ملا نصرالدین بر این باورند که «ستاره پدید آید از گرد ماه!» به ملا گفتند: در ولایت شما با ماه کهنه چه می کنند؟ گفت: خرد می کنند ، ستاره درست می کنن!
غافل از اینکه در عصر حاضر ستاره جایگاه رفیع و منیعی پیدا کرده و فقط در هتل ها و سینما و فصل نقل انتقالات در باشگاه ها بر و بیا ندارد بلکه قرار است بزودی جاده های کشور هم ستاره دار شوند. بعد از اجرای طرح موفقیت آمیز ستاره دار کردن مشتریان بد حساب در بانکها ( که صد البته هنوز معنای بد حساب در قاموس بانکها برای برای من و عمو سیفی ناشناخته باقی مانده است ) نوبت به ستاره دار کردن جاده ها فرا رسیده است تا به فرموده عزیزان راهنمایی و رانندگی « با ستاره دار شدن جاده ها رانندگان از نوع جاده مطلع شده و در نتیجه به تناسب ستاره جاده دقت بیشتری از خود به خرج خواهند داد و با تحقق این طرح جاده ها براساس کیفیت ظاهری، عرض جاده، تعداد باندهای رفت و برگشت، سطح خدمات، چگونگی نصب علائم، تعداد تصادفات، حجم وسایل نقلیه، کیفیت ارائه خدمات پزشکی و امدادی ستاره بندی می شوند. در ضمن با ستاره دار شدن جاده ها، پلیس و دیگر دستگاههای امدادی نیز نیروهای خود را در نقاط پرخطر مستقر می کنند. »( روزنامه کیهان- تیر 91)
فی الواقع با ستاره دار شدن جاده ها جای چیزی عوض نمی شود ، فقط زبان عمو سیفی لال اگر خدای ناکرده تصادف کردید و کف ماشینتان آفتاب دید ، هیچ کس جز خودتان را ملامت نکنید چون قبلاً به شما گفته بودند این جاده چند ستاره است و باید شش دانگ حواستان را جمع می کردید. البته ستاره دار کردن جاده ها مزایای جانبی دیگری هم دارد ؛ به عنوان مثال کسانی که در هفت آسمان یک ستاره هم ندارند ، می توانند با تردد از جاده های پر ستاره اعتماد به نفس خود را بالا ببرند و در حین مسافرت با خود زمزمه کنند « ستاره شب تیره یار من است / من آنم که جاده کنار من است!»
علی ایحال ضمن تشکر و قدردانی از دوستان نیروی انتظامی در ستاره دار کردن جاده های مملکت ، انتظار می رود دوستان در خصوص امنیت و ایمنی راه ها به نکات علمی و فنی نیز توجه داشته باشند و در حذف نقاط حادثه خیز – البته اگر وجود داشته باشد- بکوشند و فقط به «ستاره» دل نبندند و مراقب «سپیده» هم باشند چون فردوسی خدا بیامرز در مورد این دو چنین فرموده اند « چو از کوهساران سپیده دمید / فروغ ستاره بشد ناپدید» روزخوش!