آزمونی برای فلزات سنگین!

« با محرز شدن آلودگی برنج های هندی ، آزمون فلزات سنگین برای برنج های وارداتی اجباری شد.» ( جام جم – 30 آبان 90)
سازمان بازرسی کشور هدف اجرای این طرح را تامین سلامت جامعه اعلام کرده و خدای ناکرده گمان نکنید بچه های سازمان با تجار محترم خرده بُرده ای دارند یا قضیه سیاسی است و تحت فشار این کار را کرده اند! نه خدا شاهده ، این طور نیست.
بعد از خواندن این خبر ما که به سهم خودمان به شدت ذوق زده و شرمنده شدیم و راضی به این همه زحمت دوستان نبودیم که با وجود این همه گرفتاری و مشغله به فکر سلامتی مردم هم هستند! همین قدر که آلوده بودن این برنج ها را باور کردند کافی بود اما حالا که به برگزاری آزمون اصرار دارند ، نکاتی را در خصوص این آزمون به استحضار می رسانیم.
راستش را بخواهید آزمون کلاً چیز خوبی است و اگر چیز بدی بود کنکور هر سال تمدید نمی شد. برگزاری آزمون مزایایی هم دارد. اشتغال آور است و عده ای سرکار می روند و عده ای هم سرکار می روند. ایجاد رقابت سالم می کند. اما گاهی اوقات برگزاری آزمون به همان راحتی که ما تصور می کنیم پیش نمی رود و ممکن است صاحب برنج شب قبل از آزمون با آهن ربایی ، چیزی فلزات موجود در برنج را بترساند یا آنها را جابجا کند و سرشان را در یک کیسه جمع کند!
البته مولوی خدا بیامرز هم از امتحان دل خوشی نداشت و نگرانی خویش از منظری دیگر چنین بیان کرده است : « اگر چه شرط نهادیم و امتحان کردیم / ز شرطها بگذشتیم و رایگان کردیم » علی ایحال با توجه تبصره هایی که در هر آزمون و امتحان وجود دارد و اگر سیستم آزمون مثل آموزش و پرورش باشد ، هیچ کس دست خالی از این سوق الثلاثا( سه شنبه بازار) راهی خانه نمی شود و به قولی « اندر این دریا همه سود است و داد». حالا خرداد نشد ، شهریور ، شهریور نشد مهر با غائبین موجه و نهایتاً با تک ماده مشکل قابل حل است. در خاتمه نیز امید واریم که قیمت برنج هایی که از این آزمون رو سفید بیرون می آیند ، دو چندان نشود و این هندی ها برای ما طاقچه بالا نگذارند. هر چند اگر این اتفاق بیفتد دوستان چینی منتظر یک نیش ترمز در سر پیچ هستند تا گوی سبقت را از ماهاراجه ها بدزدند و برنج دانه درشت چینی جای برنج بلند را در بازار بگیرد.