اندر حکایت آبدان فرهنگیان

اندر حکایت آبدان فرهنگیان
آدینه پیش  به همراه تنی چند از یاران و اعوان فرهنگی به نیّت تفرّج و تمدّد اعصاب راهی یکی از شهر های شمالی کشور شدیم. هنگام غروب در معیّت یکی از عزیزان فرهنگی راهی آبدان ( همان استخر) فرهنگیان آن شهر گشتیم. بر سر در استخر همی نبشته بُدی « گر بر تن من زبان شود هر مویی / یک جزو تو از هزار نتوانم گفت» با افتخار وارد همی شدیم.جمعیّت زیادی از قاطبه فرهنگیان از خبره و ارشد و عالی گرفته تا معلم و آموزگار و دبیر چونان ماهیان بحرهای آزاد همی در آب غوطه ور بودند و همی تفریح بکردندی و در همان حال نیز از مزایای بیمه طلایی ، تعطیلی پنجشنبه ها ، استخدام نیروی های جدید و .. سخن ها به زبان راندی . ما نیز پس از ابتیاع برگه ورودیه به خیل کثیر آنان پیوستیم . ساعتی چند در آب بودیم و چه نزدیک به هم.
بعد از پایان زمان تفرّج ما ، نوبت به دولتی های بانک ... رسید. شمار ایشان به تعداد انگشتان دو دست همی نمی رسید و بدون پرداخت حقّ الورود ، وارد آبدان بشدند و سخنی از میزان اضافه کار و سایر پاداش ها که به ایشان تعلق گرفتی به زبان نراندی. یکی از ایشان را گفتم : چرا شما حقّ الورود پرداخت نَنمائید؟
گفت : جانا ، در آغازین ماه سال ، بانک هزینه حق الورود را از سرانه خدمات رفاهی یک جا همی پرداخت کند و چه نیکو در آب شیرجه همی زد.
یاد این جمله افتادم که به نام فرهنگیان و به کام سایر کارمندان...
به آگاه رفیقی شکایت بردم . نگه کرد رنجیده در من رفیق و گفت : جان رفیق ، مهّم آبدان است که به فرهنگیان تعلّق دارد و کارمندان آن بانک که بگفتی از خود وان که هیچ ، لگنی برای تفرّج ندارند. در ضمن از قدیم گفته اند : صد معلّم در آبدانی تفرّج همی کنند و دو کارمند ، در اقیانوسی به سر نتوان بردن. در پایان نیز اشارت به ماجرایی کرد غریب : آورده اند فردی جهت استحمام هر هفته از تهران به قم می شد. او را گفتند : چرا در تهران به گرمابه همی نروی ؟
گفت : نرخ حمام در تهران 150 تومان باشد و در قم 75 تومان. او را گفتند: پس 200 تومان کرایه ماشین چه می شود؟ نگاهی در ایشان بیفکند ژرف بینانه تر از نگاه عاقل اندر سفیه و بگفت :« کرایه را راننده سِتانَد به حمّامی چه دخل. مهم نرخ حمّام است که در قم بسی ارزان تر بُوَد. » اینجا نیز مهّم تملّک آبدان است که در اختیار فرهنگیان باشد و باقی همه هیچ ...
زیاده جسارت است. اگر بیشتر نوشتی ، پس بسیار شدی!