هدفمندی جرائم رانندگی

بعد از هدفمندی جرائم رانندگی ، تصور ما بر این بود که میزان جرائم رانندگی به طرز چشمگیری « کم » و حتی زبان اقا رسول لال «کمتر» خواهد شد. ولی متاسفانه یا خوشبختانه تغییر چندانی حاصل نشد . ( لااقل در ولایت ما که چیزی دیده نشد) . موتوری ها کماکان کلاه کاسکت که خوب است یک کلاه نمدی هم بر سر خود نگذاشته اند. بستن کمربند ، توقف روی خط عابر پیاده ، عبور از چراغ قرمز ، رعایت سرعت مطمئنه و ... کما فی السابق منوط به حضور پررنگ یا کمرنگ پلیس دارد. البته با توجه به شواهد و مستندات موجود و تحقیقات کتابخانه ای آقا رسول ، دلایلی برای این رفتار های حادثه ساز تببین شده که به آگاهی می رسانم:
1) بوی بهبودی اوضاع : به قول شاعر که می فرماید : « بوی بهبود ز اوضاع جهان می شنوم» ظاهراً بعد از پرداخت نقدی یارانه ها اوضاع مالی مردم بهتر شده و حتی برخی از محل پس انداز مابقی یارانه برای خود کار و کاسبی هم راه انداخته اند. بنابراین پرداخت این قبیل جریمه ها ، برای هیچکس دغدغه محسوب نمی شود.
2) چرک کف دست : جریمه علی القاعده باید روی رفتار اشتباه ، تاثیر گذار باشد تا از تکرار آن جلو گیری کند. وقتی در ورزشگاه ها از میزان توهین ، تهدید و ضرب و شتم داور ، شکستن صندلی و صدور انواع و اقسام فحش خاربار با جرائم نقدی کاسته نمی شود ، اینجاست که متوجه می شویم پول مثل چرک کف است و هیچ ارزشی ندارد و ارزش ها و معیار های باشگاه مقدم بر هر نوع هزینه ای است. بنابراین زود رسیدن ، نشان دادن دستْ فرمان ( علی الخصوص به جمعیت نسوان) ، گرفتن ماشین مدل پائینی که از ما سبقت گرفته در سه سوت ، لائی کشیدن ، تیک آف ، دستی کشیدن و قس علی هذا القیاس...  مقدم بر هر نوع رفتار در رانندگی می باشند و اگر برای حفظ این ارزش ها هزینه کنیم ، جای دوری نخواهد رفت.
3) نهادینه شدن رفتار ها : از قدیم گفتن « ترک عادت موجبه مرضه.» من فکر می کنم مسئولین راهنمایی و رانندگی قبل از اصلاح قوانین جرائم ، بهتر است تکلیف مردم را با ضرب المثل ها روشن کنند. از یک طرف مردم را به رعایت و توجه به هنجار های روانشاختی سوق می دهیم و از طرف دیگر از مردم می خواهیم رفتار و عادت 40 یا 50 ساله خود را یک شبه تغییر بدهند و مثلاً در بین خطوط رانندگی کنند یا از سمت راست سبقت نگیرند! عواقب و کنش منفی حاصل از این تداخل هنجار ها و ناهنجار ها به مراتب بیش از چند حادثه ریز و درشت رانندگی هزینه ساز خواهد بود و در این صورت موقع بررسی مدارک رانندگی پلیس باید تائیده سلامت روان هم از راننده مطالبه کند.
در خاتمه ضمن تقدیر و تشکر از مسئولین محترم راهنمایی و رانندگی که سعی در برقراری نظم و ایجاد ترافیک روان دارند به اطلاع می رسانیم رانندگی در کشور ما ،  ملقمه ای مرکب از تلفیق چندین هنر ، مهارت و شاخصه است که درهیچ کجای دنیا به چشم نمی خورد. شعبده بازی ، تر دستی ، اعتماد به نفس ، سرعت عمل ، شهامت ، تخمین مسافت ، دید وسیع ، چشمان تیز بین ، پیش بینی ، حدس و گمان ،  التماس و درخواست ، نقش بازی کردن ، تجزیه و تحلیل ، آگاهی از روان شناسی شخصیت ، تعارف هزینه ناهار ، ساخت داستان های فی البداهه سوزناک ، عشقی و حتی جنایی ، تغییر آنی میمیک صورت ، جنون آنی ، ندیدن آنی تابلو یا پلیس و ... بخشی از مولفه های یک راننده زِبَر دست می باشند که خدا وکیلی با جریمه نمی توان این مهارت ها را در حین رانندگی ، حذف یا کمرنگ کرد و رفع عیب هر کدام از این موارد ، مکانیک خاص خودش را می خواهد!