قرعه کشی در دانشگاه ها!

برخی کلمات در ادبیات ما و نزد شعرا جایگاه خاصی دارند. مثل پائیز، درخت، مترسک، غروب، باران و ... صندلی هم از این دست کلماتی است که در ادبیات فولکولور ما جایگاه منیعی دارد و یاد آور خاطرات زیادی است. دست کم بسیاری با شنیدن کلمه صندلی، یاد خودروی خدا بیامرز مشتی مندلی می افتند که با وجود نداشتن معاینه فنی و بوق و صندلی در جاده های آن دوران تردد می کرد! 

امروزه با توجه به پیشرفت نوع بشر به انواع مدل های صندلی هم افزوده شد. صندلی چرمی، صندلی تاشو، صندلی الکتریکی، صندلی چرخدار، صندلی چسبدار( ویژه برخی سیاسیون که بعد از اتمام دوره مدیریت شان یا حتی نائل شدن به افتخار بازنشستگی باز هم تمایلی برای برخاستن از صندلی ریاست ندارند) و... هر چند همه صندلی ها فی نفسه جهت نشستن افراد تعبیه شده اند ولی دوستان به خاطر داشته باشند که «صندلی هست‌ که با دردسر آمیخته‌اند» و باقی ماجرا...

اما با وجود اینکه امروزه یافتن صندلی خالی امری چندان آسان نیست و نمونه آن را در مترو، مطب پزشکان، اتوبوس و قطار دیده ایم، در برخی سازمان ها و نهاد ها چندین هزار صندلی خالی، بلاتشبیه روم به دیوار در حال خاک خوردن هستند. اصل خبر به روایت جراید...

رئیس سازمان سنجش کشور اعلام کرده در کنکور امسال، بیش از 252 هزار صندلی در دانشگاه ها روی دست نظام آموزش عالی مانده است. در ضمن بیش از 400 هزار صندلی نیز در دانشگاه آزاد خالی مانده است که دست کم ضرری 100 میلیاردی عاید این دانشگاه کرده است. ( به نقل از جراید)

نا گفته نماند ما هیچ وقت به ضرر کسی راضی نیستیم و در این قضیه شهرام بابک ببخشید، شهرام بهرام هم برای ما فرقی نمی کند، و از آنجا که نگاه ما به مسائل اپیستمولوژیک(بیرونی) است معتقدیم در مجموع وجود صندلی خالی بهتر و خوشتر از کمبود صندلی است. علی ایحال با عنایت به اینکه رویکرد و نگاه ما حل برخی مشکلات به صورت ریشه ای است، چند پیشنهاد و رهنمود هرمنوتیک در خصوص حل این معضل ارائه می کنیم:

الف) طرح سلام دانشگاه: پیشنهاد می شود همان طوری که به منظور حل مشکل سینما ها طرح سلام سینما، در سینماهای کشور اجرا شد، دانشگاه ها هم طرح «سلام دانشگاه» را اجرا کنند. مثلاً برخی رشته ها به صورت نیم بهاء ارائه شوند یا تحصیل در برخی روز ها رایگان باشد.

ب) قرعه کشی: به نظر شما اگر دانشگاه ها هم مثل بانک ها یا برخی شرکت ها که به صورت شبانه روزی در حال قرعه کشی و اهدای جوایز ریز و درشت هستند، جای دوری می رود. با این شیوه علاوه بر ایجاد فضای رقابتی با بانک ها و سایر شرکت ها، نوعی ساختار شکنی هم به وجود می آید. در صورت اجرای این طرح از این پس به جای تبلیغات برنج و چای و رب شاهد چنین آگهی هایی تبلیغاتی خواهیم بود: «با تحصیل در دانشگاه ما صاحب خودروی لیفان شوید.» «انتخاب رشته کنید؛ خودرو ببرید.» ، «تنها با پرداخت شهریه ثابت، شانس خود را در تصاحب یک خودروی لوکس امتحان کنید.» و ... 

شیب ملایم: در خاتمه پیشنهاد می گردد به جای اضافه کردن سهمیه های دکتری و فوق لیسانس و ... با یک شیب ملایم صندلی ها را یواش یواش از دانشگاه ها خارج کنید و به اندازه نیاز مملکت دانشجو پذیرش کنید. باور کنید کسی به شما ایرادی نمی گیرد!