غوغای روحانی نگر!

بالاخره قطار کابینه یازدهم هم با اکثریت نفرات راه افتاد و مجلسیان هم نشان دادند همه جانبه هوای جناب روحانی را دارند و قصد دارند به قول شاعر« خار را گلزار روحانی کنند.» البته در کشور دوست پاکستان هم ظاهراً خلق الله، در تقلید از عبارت کلیدی «روحانی مچکریم» که چندی قبل در ایران راه افتاده بود و مردم تمام حوادث خوب را به این ایشان منتسب می کردند، جناب «ممنون حسین!» را به سمت ریاست جمهوری پاکستان انتخاب کرده اند که امید واریم این بابا لااقل عرضه زدن طیارک های بدون سرنشین آمریکا را داشته باشد! بگذریم...
ما هم به نوبه خودمان ضمن خوش آمد گویی به وزیران محترم به عرض می رسانیم برخی امورات در این مملکت به قول یکی از مسئولین مثل «سبزی خوردن» می مانند که بود و نبود آنها سر سفره چندان مهم نیست و غذا از گلوی آدم بدون آنها هم پائین می رود. اما این دلیل نمی شود چون برخی امورات مثل سبزی خوردن هستند ما آنها را به حال خویش رها سازیم. همین سهل انگاری ها گاهی اوقات باعث می شود برخی کالاها و خوراکی ها قیمت های کاذب و حبابی پیدا کنند. همین چند وقت در خبر ها خواندیم هر اونس چاغاله بادام در بازار غیر رسمی ۱۲۱۰ تومان معامله شد! مخلص کلام اینکه غذا را بدون دوغ، نوشابه، ماست، سالاد فصل، زیتون پرورده، سبزی خوردن، ترشی و انواع و اقسام دسر و چاشنی های دیگر هم می توان میل کرد ولی اگر قرار باشد باقی امورات مملکت را هم مثل سایر چاشنی ها در نظر بگیریم، سنگ روی سنگ بند نمی شود! مثلاً از مردم بخواهیم دارو مصرف نکنند یا با توجه به داروهای موجود در داروخانه ها مریض شوند و از هر گونه مریضی خودسرانه پرهیز کنند! علی ایحال ذکر این نکته ضروی است که فشاری که مردم در این چند وقت، از برخی بی برنامگی ها و بی تدبیری ها و مافیای داخلی تحمل کردند بیشتر از فشار تحریم ها بود! در ضمن ملت فشار تحریم ها را با جان و دل تحمل می کنند که آن را نوعی دفاع مقدس از خاک و ناموس می دانند ولی قرار نیست تاوان یک شبه ره صد ساله رفتن عده ای را مردم بدهند و این را اصلاً بر نمی تابند. بنابراین جا دارد وزاری محترم این رای اعتماد جانانه مجلسیان را که به نمایندگی از مردم به آنها دادند قدر بدانند و سعی کنند در سفره آرایی انتخاب مدیران کل و معاون شان نهایت دقت داشته باشند تا خدای ناکرده خاوری ها، مه آفرید ها، سلاطین شکر، علوفه ،گوشت، گوشی قاچاق و ... از آستین شان بیرون نیایند. ان شاء الله...