تعرفه خدمات پرستاری و ماضی محقق الوقوع!

دوستانی که اهل مطالعه و قلم هستند می دانند که اکثر ایرانی ها برای خودشان یک پا دکتر ، مهندس ، ادیب ، کارشناس و ... هستند و شما کمتر کسی را پیدا می کنید که از علوم ماوراء الطبیعه بی بهره باشد و جالب اینکه قاطبه مردم برای اکتساب این علوم هم نیازی به رفتن به دانشگاه یا روم به دیوار مطالعه و تحقیق نمی بینند و بلانسبت شما مادر زاد خبره به دنیا می آیند و نیازی به توضیح و تفسیر نیست ، اما گاهی اوقات مجبور به نوشتن پیش در آمد می شویم که هیچ ربطی به حقوق و در آمد ماهیانه ما ندارد!
در دوران دبیرستان ما افتخار آشنایی با یک فعل به نام «ماضی محقق الوقوع » را داشتیم. خاصیت این فعل به گونه ای است که به لحاظ قریب الوقوع بودن عملیاتی شدن آن ، گوینده علی رغم اجرا نشدن آن ، خبر از اجرای آن را می دهد. ما در آن سالها خیلی تلاش کردیم مصداق و کاربردی برای این فعل پیدا کنیم ، ولی میسر نشد. تا اینکه استفاده از این فعل در سال های اخیر رایج شد و خیال ما از بابت انقراض نسل این فعل در حال نابودی تا حدود زیادی راحت شد تا جایی که زاد و ولد و تکثیر بیش از حد این فعل نگرانی هایی را نیز برای مسئولین محیط زیست رقم زده است!
یکی از مصادیق بارز ( مقصودمان لاستیک نیست) کاربرد این فعل نادر و کمیاب در خصوص تعرفه خدمات پرستاری است. خدمات پرستاری یک چیزی است که خدا وکیلی ما هم نمی دانیم که چیست وگرنه حتماً شما را مطلع می کردیم ولی این چیز آن قدر خوب و پر ملات است که در برخی کشور های اروپایی پزشکان عمومی کار پرستاری را به کار طبابت ترجیح می دهند ، چرا که با اجرای این طرح به کلیه خدمات پرستاری یک تعرفه جداگانه تعلق می گیرد و بابت هر فعل دستمزد جداگانه ای به پرستار پرداخت می شود. این ماجرا در سال 1384 کلید خورد ( هنوز هم این کلید از گلویش خارج نشده است) و قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و تعدیل کارانه های پرستاری طی یک جلسه علنی در تاریخ ۶ تیر ماه سال ۱۳۸۶ با حدود ۱۹۴ رای مثبت و بدون رای مخالف به تصویب مجلس رسید و علی رغم تاکید بزرگان پرستاری مملکت و مسئولین در اجرا شدن آن و دست به دست شدن آن به صورت: هدیه روز پرستار ، خبر خوش برای پرستاری ، پرداخت سهم پرستاران از درآمدهای بیمارستانی متناسب با زحماتی که انجام می دهند ، اجرای آزمایشی و پایلوت ، و ... هنوز که هنوز است در عمل اجرا نشده و پرستاران دیناری بیشتر از حقوق مصوب خود دریافت نمی کنند. تا اینکه چند روز قبل باز هم وزیر محترم بهداشت برای چندمین بار از اجرای قریب الوقوع این طرح در دو بیمارستان تهران به صورت آزمایشی خبر داد و « پرستاران ز او چون این شنیدند / ز حیرت جمله انگشتان گزیدند » که این طرح بالاخره کی از حالت آزمایشگاهی خارج و به مرحله تولید انبوه خواهد رسید؟ کامروا و شکیبا باشید!