مدیریت بحران و گسل نقطه به نقطه!
اینکه برخی به ضرس قاطع گفته اند
« عجب روزگار عجیبی است این روزگار » حقیقتاً درست گفته اند. گاهی اوقات آدم چیزهایی می بیند و می شنود که کم مانده روی سرش اسفناج سبز شود! دیروز یکی از روزنامه ها یک طرف صفحه از وجود «بهشت در تهران» و باغات مشجر و نهر های با صفا خبر داده بود و درست پشت همان صفحه خبری از فعالیت یک گسل جدید در اتوبان همت چاپ کرده بود! ما نفهمیدیم دم خروس را باور کنیم یا قسم را... این چه بهشتی است که روی گسل بنا شده آن هم گسل های فعال. اما اصل داستان گسل... «به گزارش ایسنا دکتر بیتاللهی در سمینار مدیریت و کاهش خطر پذیری شهری با بیان اینکه گسلهای فراوانی در سراسر کشورمان وجود داشته و فعالند، افزود: در اتوبان همت نیز گسل جدیدی قرار دارد و اتوبان پردیس نیز روی گسل ساخته شده و به طور کلی کمتر جایی است که در معرض خطر نباشد. ایشان همچنین افزود در 20 سال اخیر حدود 30 هزار زلزله کوچک و بزرگ در کشور رخ داده است.» (به نقل از جراید) حقیقتاً گاهی اوقات ما مقصود از برگزاری چنین همایش ها و هزینه های مربوط را درک نمی کنیم. یعنی مشکل گود برداری های غیر مجاز، آلودگی هوا، آلودگی آب شرب، ریز گردها، گرانی و تورم، خطر حذف یارانه، نبودن در لیست سبد کالا بگیران و ... کم بود حالا دوستان دست به کار شده اند عین ماجرای تورم، راه افتاده اند در بزرگراه و اتوبان، «گسل نقطه به نقطه» پیدا می کنند! دکتر جان به قول شاعر «برایم حکایتی شیرین بگو تا زمانی دلم بیاسد» آن وقت شما سر صبح ته دل مردم را خالی می کنید و گسل جدید پیدا می کنید؟ اصلاً چیزی که نه به دار است و نه به بار؛ این همه بگیر و ببند و هیاهو دارد؟! در ثانی بروز حوادث غیر مترقبه چیز جدیدی نیست و امری کاملاً طبیعی است و به قولی «گه زلزله گاه سیل خیزد» 30 هزار زلزله آمده است این یکی هم روش؛ ماشالله به چشم و ابروش... نکته بعد اینکه شاید گسل فی نفسه هراسناک و هول آور به نظر برسد ولی عزیزی که همچون حقیر دغدغه آسایش مردم نیام از چشمانش ربوده، در باره ناچیز بودن هراس از گسل چنین سروده است: هر چند گسل فت و فراوان داریم . . . از شوش گرفته تا لویزان داریم / اما دلمان محکم و قرص است همه . . . زیرا که مدیریت بحران داریم!