دانشجو خسته است!

اینکه بالاخره مسئولان وزارت علوم هم به این نتیجه رسیدند که باید بساط نمره زیر 10 ، مشروطی ، افت معدل ، التماس به استاد  و ... برچیده شود ، جای بسی خوشحالی است ولی چرا این قدر دیر و به قول شاعر حالا چرا؟!
مسئولین باید بدانند که دانشجو وظایف مهمتری دارد و اگر قرار باشد درس هم بخواند دیگر به سایر امورات دانشگاهی اش نمی رسد. در ثانی ما دو رقم درس داریم: درس های سخت که نمی شود آنها را خواند ؛ درس های آسان که ارزش خواندن ندارند! بنابراین درس خواندن با شیوه نمره دهی فعلی ، جز افزودن اضطراب و استرس به روان دانشجو چیز دیگری نیست. «در همین راستا معاون آموزشی وزارت علوم از نهایی شدن تغییر شیوه نمره دهی دانشگاه و حذف احتمالی نمرات صفر تا هشت در آموزش عالی خبر داد. در صورت تائید این آئین نامه شیوه نمره دهی صفر تا 20 به شیوه نمره دهی 9 تا 20 تغییر می کند که با این شیوه با اینکه دانشجو در آن درس نمره نیاورده ولی به معدلش لطمه زیادی وارد نمی شود.»( جوان – 8/6/91)
هر چند این مصوبه تمامی دغدغه های دانشجویان را از بابت نمره و پاس کردن واحد را از بین نمی برد ولی برای شروع خوب است. اساساً دانشجو باید پژوهش محور باشد تا دو زار هم گیر دفاتر فنی و مهندسی و کافی نت ها بیاید. اصلاً چه معنا دارد که موضوعی که دیگران آن را یافته اند و تجزیه و تحلیل کرده اند و مقالات و پژوهش های آن به طور کامل در اینترنت وجود دارد ، دوباره توسط دانشجو مطالعه شود و او را مورد ارزشیابی قرار بدهیم. فقط خانواده ها مراقب بچه های دانشجویشان باشند که زیاد دنبال تحقیق و پروژه نروند و شاهد سکانس زیر نباشیم:
نیمه های شب: پسر از مهمانی برمی گردد. با لباس و کفش روی تخت ولو می شود.
- مادر کجا بودی؟ دلم هزار راه رفت ….
 - با بچه ها روی تحقیق این ترم کار می کردیم.
- چقدر برای پروژه ات زحمت میکشی ؛ دیگه جون نمونده برات ؛ بیا یه لقمه شام بخور جون بگیری مادر؟
- نه خسته ام. می خوام بخوابم.
- الهی مادرت بمیره باز بدون شام خوابید. خدا لعنت کنه هر چی دانشگاه رو ؛ بچه های مردم رو اسیر می کنند واسه یه درس ؛ هر شب تحقیق ، هر شب پروژه...