شورا

کاندیداتوری به وقت شوراها!

از خدا پنهان نیست از شما چه پنهان، موعد ثبت نام انتخابات شورا ها نزدیک است و جماعت کثیری از خلق الله کما فی السابق بر این باورند یگانه راه به منصه ظهور رساندن استعداد های بالقوه و توانمندی های شان، بلا شک ورود به عرصه خطیر شوراها و تکیه زدن بر صندلی چرمی این منصب است. فلذا عزم شان را جزم کرده اند تا با تمام قوا وارد گود شوند و به چوگان همت، گوی را از رقبا ببرند. بالاخره این همه دانشگاه در مملکت و مدارک ارشد و دکتری که دانشگاه آزاد سالی چند ده هزار فقره صادر می کند، باید یک جایی به کار آید! تبلیغات چهره به چهره و تلگرامی هم که به سلامتی از ماه ها قبل آغاز شده است؛ سلام و احوال پرسی ها کمی پر رنگ تر و غلیظ تر شده و دید و بازدید ها و رفت آمد ها هم بیشتر و منسجم تر...

البته این لابلا یک عده هم هستند که فکر می کنند اگر در انتخابات حضور پر رنگ نداشته باشند و کاندیدا نشوند، باید گواهی پزشکی یا یک سند محکمه پسند بابت عدم حضور ارائه کنند. به قول شاعر « به هر جا شود دود قلیان بلند ... سلام علیکم منم شاهسوند!»

علی ای حال ما به نظرات همه دوستان حتی عمو سیفی ( سرایدار مفخم مدرسه ما) که امسال هوس کاندیداتوری در شورا ها کرده، احترام می گذاریم و به آنها حق می دهیم. وقتی در پایتخت مملکت بازار رای آوردن سلبریتی ها داغ است و خواننده و هنر پیشه و کشتی گیر و ... منتخب مردم می شوند و به جای حل معضلات شهری ، وزن مدال هایشان را با وزن سایر اعضای شورا قیاس می کنند، خلق الله حق دارند با هر مدرک و تخصصی وارد کارزار شورا ها شوند و شانس شان را آزمایش کنند. خدا را چه دیدید شاید تَقی به توقی خورد و « همای اوج سعادت به دام شان افتد» و باقی داستان...

البته ما در ولایت مان سلبریتی نداریم که به جناب ایشان بر بخورد ولی تعداد شیفتگان خدمت و جمعیت مشتاقان کمک به توسعه و مدیریت شهری قابل توجه و چشمگیر است و بحمدالله در این مورد به خصوص به یک خود کفایی قابل قبولی رسیده ایم که به کوری چشم ترامپ هیچ ربطی هم برجام و اثرات آن ندارد!

فقط جسارتاً دوستانی که قصد کاندیداتوری در شوراهای اسلامی شهر و روستا دارند در جریان باشند جهت کسب آرای مردمی به ارائه پیشنهادات و طرح های سوفسطایی و ماوراء الطبیعه نظیر پیگیری اشتغال زایی و ریشه کن کردن بیکاری، تکمیل طرح های نا تمام، احداث راه آهن و فرودگاه و جاده، وام ازدواج جوانان، کاهش نرخ سود وام بانکی، تکمیل مسکن مهر و کلنگ زنی مسکن اجتماعی، احداث کارخانه و شهرک صنعتی، گاز کشی و آسفالت راه های روستایی ، مناطق آزاد، تبدیل کلان شهر به استان، شهر به کلان شهر، روستا به شهر، دهستان به بخش، سازمان به دهستان و ... در سخنرانی ها و تراکت های تبلیغاتی نیاز نیست. همین که دوستان قول بدهند «امورات و وظایف محوله به اعضای شوراهای اسلامی» را بر اساس اصل 100 تا 106 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در حد توان خودشان، ظرفیت و امکانات موجود و بودجه مصوب و اختصاص یافته، پیگیری و اجرا کنند، کفایت است! خیر از جوانی تان ببینید...